Η συνταγή της Καρμπονάρα, είναι από τις πιό παρεξηγημένες -και όχι αδίκως- που κυκλοφορούν στην Ελληνική Αγορά. Έχει υποστεί πολλές "μεταλλάξεις" άλλες από άποψη και άλλες από άγνοια.
Όπως πολλές φορές έχω πεί, το πείραγμα των συνταγών είναι κάτι που μου αρέσει πολύ, όμως αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να δηλώνεται όταν κάτι προσφέρεται στους χώρους εστίασης.
Όπως είναι γνωστό το πιό κλασσικό πρόβλημα στην συνταγή αυτή, προκύπτει από τον φόβο για την χρήση του αυγού, και ίσως και από άγνοια για τη σωστή του χρήση μέσα στην συνταγή.
Έτσι λοιπόν σήμερα θα σας δώσω όλα τα μυστικά για την αυθεντική συνταγή όπως θα τη δοκιμάζατε σε ένα Ιταλικό σπίτι ή σε ένα εστιατόριο στην Ιταλία.
ΥΛΙΚΑ
500g spaghetti
8 φέτες καπνιστό Bacon (η αυθεντική συνταγή σε κάποιες περιοχές της Ιταλίας γίνεται με χοιρινά μάγουλα-guancialle)
1 αυγό και 2 κροκάδια
Ελαιόλαδο
Αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Παρμεζάνα φρεσκοτριμμένη
Νερό από το βράσιμο των ζυμαρικών (κρατάω 1 1/2 φλυτζ. πριν τα στραγγίξω)
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Βράζω τα spaghetti και συγχρόνως σε ένα μικρό τηγάνι, σωτάρω το bacon κομμένο σε κομματάκια, με ελαιόλαδο (το οποίο προσθέτω στα spaghetti, μόλις τα σουρώσω). Φροντίζω να μην παραψηθεί, αλλά να γίνουν διάφανα τα σημεία που έχει λίπος, και το υπολοιπο να μείνει μαλακό.
Στο μεταξύ σε ένα μπωλ χτυπάω τα αυγά με λίγο αλάτι και τα αφήνω στην άκρη.
Όταν είναι έτοιμα τα ζυμαρικά, αποσύρω από τη φωτιά την κατσαρόλα, τα συρώνω, (κρατώντας το 1 1/2 φλυτζάνι από το νερό του βρασίματος), ξαναρίχνω μέσα τα spaghetti, προσθέτω το bacon με το λάδι και φροντίζω να μοιραστεί ομοιόμορφα σ΄όλη τη μάζα. Αν χρειαστεί προσθέτω λίγο ακόμη ελαιόλαδο, μέχρι να νιώθω πως δεν θα κολλήσουν μεταξύ τους.
Στο μπωλ με τα αυγά προσθέτω το μισό από το νερό που κράτησα πριν στραγγίξω τα ζυμαρικά, χτυπάω καλά να αναμειχθεί και περιχύνω τα ζυμαρικά, ανακατεύοντας προσεκτικά, ώστε να πάει παντού το μίγμα. (Αυτό το στάδιο γίνεται εκτός φωτιάς).
Χωρίς να τα ξαναβάλω στο μάτι, ξαναανακατεύω, και αν χρειαστέι προσθέτω λίγο ακόμη από το νερό, ώστε να γίνει μιά ωραία πυκνόρευστη κρέμα, που αγκαλίαζει ομοιόμορφα τα ζυμαρικά. Με τον τρόπο αυτό τα αυγά ψήνονται με τη θερμοκρασία που ήδη έχουν τα ζυμαρικά και σχηματίζουν μιά ελαφριά και νόστιμη σάλτσα.
Σερβίρω αμέσως και πασπαλίζω με την παρμεζάνα και φρεσκοτριμμένο πιπέρι, που για τη συγκεκριμμένη μακαρονάδα είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ. Άλλωστε η παράδοση λέει πως η Carbonara παίρνει το όνομά της από το κάρβουνο (Carbone) που μοιάζει να έχει σκεπάσει την επιφάνεια της μακαρονάδας και βέβαια εννοεί το άφθονο πιπέρι!
και μην ξεχνάτε, αν σας αρέσουν οι συνταγές μου να κανετε like στη σελίδα μου στο facebook:
https://www.facebook.com/christiespicnic.blogspot.gr
ή
να γίνετε μέλη του ιστότοπου στην αρχική σελίδα του blog.
Οι κλασσικές συνταγές της μαγειρικής είναι αλήθεια πως δεν είναι οι πιό αγαπημένες μου. Παρότι εκτιμώ ιδιαίτερα ένα καλοφτιαγμένο κλασσικό φαγητό, και κατά την άποψή μου από μιά κλασσική συνταγή φαίνεται αν κάποιος ξέρει να μαγειρεύει ή όχι, βρίσκω λίγο βαρετό το να είναι η γεύση πάντα ίδια και τόσο προβλέψιμη.
Έτσι λοιπόν, συχνά, "πειράζω" άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο, διάφορες συνταγές που έχουμε συνηθίσει να μαγειρεύουμε με έναν συγκεκριμμένο τρόπο. Αυτή τη φορά λοιπόν ήταν ή ώρα του μουσακά! Έχοντας στα χέρια μου 3 μελιτζάνες, μισό πακέτο βρασμένα μακαρόνια στο ψυγείο και σάλτσα κιμά στην κατάψυξη, έφτιαξα αυτό το φαγητό που σας περιγράφω. Αυτό που δεν μπορώ να σας περιγράψω είναι η γεύση και το άρωμά του! Συγκλονιστικά!
Και η παρασκευή του αρκετά εύκολη και γρήγορη μιάς και το μόνο που χρειάστηκε να κάνω ήταν να ετοιμάσω τις μελιτζάνες και τη μπεσαμέλ (και μάλιστα στο ίδιο σκεύος, ώστε να είναι πιό γρήγορη η μαγειρική και λιγότερος ο κόπος). Ο κιμάς για τα μακρόνια ήταν ήδη έτοιμος, κάτι που κάνω συχνά όταν έχω λίγο χρόνο, φτιάχνω μιά μεγαλύτερη ποσότητα, την μοιράζω σε μικρότερες μερίδες και την έχω έτοιμη όταν μου χρειαστεί.
Σημειώστε πως είναι ένα φαγητό που θα δοκιμάσουν εύκολα και τα παιδιά, μιάς και στα μακαρόνια δύσκολα αντιστέκονται τα περισσότερα από αυτά!
ΥΛΙΚΑ
3 μελιτζάνες φλάσκες (όχι πολύ φαρδιές)
500g κιμάς μοσχαρίσιος, φτιαγμένος σάλτσα για μακαρόνια
Μισό πακέτο spaghetti (βρασμένα)
Μπεσαμέλ {750ml γάλα, 75g ελαιόλαδο και βούτυρο (από 35g και40g αντίστοιχα), 75g αλεύρι και στο τέλος 10g αλάτι και λίγο πιπέρι} λεπτομέριες στην εκτέλεση
Ελαιόλαδο
Αλάτι πιπέρι
50g gouda τριμμένη
20g σκληρό τυρί τριμμένο ή παρμεζάνα ή κεφαλοτύρι
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Από το προηγούμενο βράδυ προετοιμάζω τις μελιτζάνες: τις καθαρίζω βγάζοντας τη φλούδα τους σε ρίγες, ώστε να μείνει λίγη φλούδα- που τις βοηθάει να κρατήσουν το σχήμα τους, αλλά χωρίς να είναι ενοχλητική.
Τις κόβω σε 4 χοντρά κομμάτια (πάχους περίπου 4-5cm), τις αλατίζω αρκετά και τις βάζω σε ένα σουρωτήρι.
Όλο το βράδυ θα βγάλουν ένα υγρό που κάνει τις μελιτζάνες ελαφρά (ή περισσότερο) πικρές και συγχρόνως θα τις μαράνει λιγάκι, οπότε θα απορροφήσουν λιγότερο λάδι στο τηγάνισμα.
Το πρωί τις ξεπλένω, τις πιέζω λιγάκι να βγούν τα υγρά και τις στεγνώνω με ένα χαρτί κουζίνας. Τις τηγανίζω σε ελάχιστο ελαιόλαδο, μέχρι να είναι μαλακές μέσα στο κέντρο τους και τις τοποθετώ στο ταψάκι, όπου ήδη έχω στρώσει λίγες κουταλιές από τη σάλτσα του κιμά.
Αμέσως μετά φτιάχνω -στο ίδιο σκεύος - την μπεσαμέλ*
Από πάνω μοιράζω τα spaghetti, πασπαλίζω με λίγη παρμεζάνα (ή αλλο σκληρό τυρί) και απλώνω τον κιμά. Τέλος προσθέτω τη μπεσαμέλ και την απλώνω ομοιόμορφα στην επιφάνεια.
Ψήνω για 20min σε 180oC και μετά προσθέτω λίγη παρμεζάνα στην επιφάνεια και αφήνω αλλα 5-10min.
Αφήνω να γίνει λίγο χλιαρό για να το κόψω.
*ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΜΠΕΣΑΜΕΛ:
Ζεσταίνω καλά το λάδι με το βούτυρο στο σκεύος μου, προσθέτω το αλεύρι και το αφήνω λίγο να ψηθεί -ανακατεύοντάς το συνέχεια- και τέλος προσθέτω το γάλα και χαμηλώνοντας λίγο τη φωτιά, ανακατεύω συνέχεια μέχρι να δέσει (περίπου 5-7min). Όταν είναι έτοιμη την αποσύρω από τη φωτιά και προσθέτω τη γκούντα, το αλάτι και το πιπέρι.
και μην ξεχνάτε, αν σας αρέσουν οι συνταγές μου, μπορείτε να γίνετε μέλη στο blog μου
https://www.facebook.com/christiespicnic.blogspot.gr ή
να γίνετε μέλη του ιστότοπου στην αρχική σελίδα του blog.
Η αφθονία των νόστιμων φρούτων που βγάζει ο τόπος μας, ήταν πάντα αφορμή για δημιουργικές λύσεις που κατάφερναν να συντηρούν όλο το χρόνο τις γεύσεις και τα αρώματά τους. Είτε λοιπόν αυτά μεταμορφώνονταν σε μιά νόστιμη μαρμελάδα, είτε σε γλυκό του κουταλιού, η όλη διαδικασία έχει μακρά παρουσία στη Ελληνική γαστρονομία.
Προσωπικά βρίσκω πολύ γοητευτικό το να μπορείς να διατηρήσεις τη φρέσκια γεύση κάποιων φρούτων, από την εποχή που βρίσκονται σε αφθονία και στην πιό γευστική και αρωματική τους φάση για να μπορείς να απολαύσεις την εξαιρετική γεύση τους, μέσα στο χειμώνα.
Σίγουρα
μιά από τις καλύτερες λύσεις είναι η μαρμελάδα. Κατά την άποψή μου οι καλύτερες μαρμελάδες είναι αυτές που καταφέρνουν να διατηρήσουν τόσο τη γεύση και το άρωμα των φρούτων, όσο και το ζαρακτηριστικό τους χρώμα, ζωντανά!
Στη σημερινή μου
συνταγή, έφτιαξα τη μαρμελάδα μου λίγο πριν τη ζύμη για την πάστα φλώρα (συνταγή σε επόμενη ανάρτηση).
Είχα φράουλες που δεν ήταν πολύ φρέσκιες πλέον, οπότε αποφάσισα να τις
φτιάξω μαρμελάδα με λίγη ζάχαρη. Και πραγματικά έγινε εξαιρετική.
Κόβω τις φράουλες και τις αφήνω για λίγη ώρα με τη ζάχαρη, να αφήσουν τα υγρά τους και μέσα στο υγρό αυτό βράζουν. Το αποτέλεσμα είναι έντονη και συμπυκνωμένη γεύση.
Σε κάποιες περιπτώσεις τις πολτοποιώ με το εργαλείο που πατάμε τις πατάτες του πουρέ -ώστε να μείνουν και κάποια λίγα κομμάτια- άλλοτε τις πολτοποιώ με τη ράβδο, οπότε γίνεται μιά λεία,βελόυδινη μαρμελάδα και αλλοτε τις αφήνω σε κομματάκια, φτιάχνοντας με ωραία "σάλτσα" με φράουλες που είναι ιδανική για σερβίρισμα παγωτού ή ενός σουφλέ σοκολάτας,οπότε θέλω να διατηρήσω ζωντανή και την εικόνα των φρούτων εκτός απότη γεύση και τοχρώμα τους.
Την
έβρασα μόνο όσο ήταν αναγκαίο για να φύγουν τα πολλά υγρά της,
προσθέτοντας σχεδόν το 1/3 από την ποσότητα της ζάχαρης που επιβάλλει η
κλασσική συνταγή της μαρμελάδας. Το αποτέλεσμα φρέσκο, αρωματικό, όχι
πολύ γλυκό, ιδανικό για την Πάστα Φλώρα, αλλά και για να συνοδεύσει ένα ωραίο στραγγιστό γιούρτι ή ακόμη και για το άλλειμα μιά φέτας ψωμιού.
Η διαδικασία είναι δε πολύ γρήγορη, άν η ποσότητα που έχουμε είναι σχετικά μικρή, όπως στη δική μου περίπτωση.
ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΦΡΑΟΥΛΑ:
450g φράουλες καθαρισμένες και κομμένες στα 4
120g ζάχαρη
2 Κ. χυμό λεμόνι
ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΓΙΑ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΦΡΑΟΥΛΑ:
Αφήνω
τις φράουλες με τη ζάχαρη 1/2 ώρα σε ένα μπώλ και μετά βάζω σε
κατσαρολίτσα , και αφήνω να βράσει σε μέτρια προς δυνατή φωτιά
ανακατεύοντας συχνά. Μόλις μαλακώσουν λίγο οι φράουλες, τις πολτοποιώ
ελαφρά με το πίσω μέρος ενός κουταλιού. Αφήνω να βράσει περίπου 15 min,
και στα τελευταία λεπτά προσθέτω και το χυμό λεμόνι.
Αν πρόκειται να τη χρησιμοποιήσω αμέσως, την αφήνω να κρυώσει μέσα στην κατσαρόλα.
Διαφορετικά την βάζω όπως είναι καυτή μέσα σε βάζα -που έχω πλύνει με καυτό νερό και έχω αφήσει να στεγνώσουν σε χαρτί κουζίνας. Τα γυρίζω ανάποδα και περιμένω να κρυώσουν. Όταν κρυώσουν τα γυρίζω και πάλι και πιέζω το καπάκι από πάνω. Μ αυτό τον τρόπο σφραγίζουν και διατηρούνται για πολύ καιρό.Εγώ τα διατηρώ στο ψυγείο, για μεγαλύτερη ασφάλεια.
https://www.facebook.com/christiespicnic.blogspot.gr ή
να γίνετε μέλη του ιστότοπου στην αρχική σελίδα του blog
Ακούω και διαβάζω συχνά πόσο δύσκολο είναι να φτιάξεις κοτόπουλο φιλέτο στήθος, που να είναι τρυφερό και γευστικό, χωρίς να καταφύγεις στο βράσιμο.
Η άποψή μου είναι πως το να καταφέρεις να είναι το στήθος τρυφερό, δεν είναι δύσκολο, απλά έχει κι αυτό τα μυστικά του!
Καταρχήν το μαρινάρισμα: Μην πάει το μυαλό σας σε πολύωρες διαδικασίες που πρέπει να έχετε προγραμματίσει από την προηγούμενη μέρα! Αρκεί μιά ώρα,που θα αφήσετε τα κομματάκια κοτόπουλο μέσα σε ένα σκεύος με λίγο ελαιόλαδο, ελάχιστο αλάτι, μιά κουταλιά λευκό κρασί και ότι μπαχαρικά ή μυρωδικά σας αρέσουν. (και φυσικά να φροντίσετε - ανακατεύοντας- να πάνε παντού όλα τα υλικά της μαρινάδας)
Δεύτερο το "πανάρισμα": Δεν πρόκειται για κανονικό κλασσικό πανάρισμα. Είναι ένα γρήγορο στρώμα "προστασίας", που βοηθάει το φιλέτο να μείνει τρυφερό και ζουμερό.
Τρίτο το ψήσιμο: Για να παραμείνει ζουμερό και γευστικό αλλά και ελαφρύ το κοτόπουλο, το ψήνω σε αντικολλητικό τηγάνι , με ελάχιστο ελαιόλαδο έτσι ώστε να πάρει ένα ροδαλό και όμορφο χρώμα, χωρίς όμως στην ουσία να είναι τηγανητό. Προσοχή η θερμοκρασία να είναι μέτρια προς ψηλή, γιατί σε πολύ ψηλές θερμοκρασίες το ψήσιμο εξωτερικά είναι πολύ γρήγορο, αλλά εσωτερικά το κοτόπουλο μένει άψητο!
ΥΛΙΚΑ
2 στήθη κοτόπουλο (κομμένα σε πλάγιες φέτες πάχους περίπου 1 δάκτυλο)
Ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι, λευκό κρασί και μπαχαρικά (για το μαρινάρισμα)
Αλεύρι, τριμμένο σκληρό τυρί, αλάτοπίπερο, ρίγανη και πάπρικα καπνιστή -και λίιιιγη καυτερή αν σας αρέσει- (για το πανάρισμα)
Ελαιόλαδο και αρωματικά -1 σκελίδα σκόρδο, ένα κλωνάρι δεντρολίβανο, λίγο φασκόμηλο- (για το ψήσιμο)
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Κόβω τα στήθη κοτόπουλου σε πλάγιες φέτες πάχους ενός δακτύλου. Τοποθετώ όλες τις φέτες σε ένα μπωλ και αναμιγνύω με τα υλικά της μαρινάδας. Σκεπάζω και αφήνω για 1 ώρα εκτός ψυγείου. Αν πρόκειται να τα αφήσω περισσότερο χρόνο, τα βάζω στο ψυγείο και φροντίζω να τα βγάλω περίπου 1 ώρα πριν το ψήσιμο , αν είναι εφικτό.
Όταν ερθει η ώρα να τα μαγειρέψω, αλατίζω ελαφρά -γιατί το τυρί θα προσθέσει αλμυρή γεύση- και πιπερώνω τα κομμάτια του κοτόπουλου.
Σε μιά επιφάνεια κοπής ή σε ένα μεγάλο πιάτο, βάζω λίγο αλεύρι και απλώνω τα κομμάτια. Πασπαλίζω από πάνω λίγο ακόμη αλεύρι και προσθέτω και λίγο τυρί τριμμένο.
Γυρίζω τα κομμάτια και προσθέτω ελάχιστο αλεύρι και λίγο τριμμένο τυρί. Δεν θέλω να καλυφθούν τελείως από το αλεύρι τα κομμάτια του κοτόπουλου, γιατί έτσι δεν θα κολλήσει καθόλου το τυρί. Επίσης δεν θέλω να φτιάξει το αλεύρι ένα στρώμα παχύ, απλά να προστατεύσει λίγο το κοτόπουλο από τη θερμοκρασία.
Ζεσταίνω το ελαιόλαδο στο τηγάνι, τοποθετώ το σκόρδο και τα φρέσκα αρωματικά-αν χρησιμοποιήσω- και βάζω το κοτόπουλο. Αφήνω να πάρει χρώμα από τη μία πλευρά και γυρίζω από την άλλη.(Αν δεν είμαι σίγουρη για το ψήσιμο, κόβω ένα κομμάτι στα δύο -διαλέγω το πιό χοντρό- και αν δεν είναι καθόλου ροζ, ξέρω πως είναι έτοιμο, αλλιώς το αφήνω μερικά λεπτά ακόμη).
Αν πρέπει να τα ψήσω σε δύο δόσεις, αφαιρώ την πρώτη δόση μόλις ετοιμαστεί, ψήνω τη δεύτερη και μετά επιστρέφω και τα υπόλοιπα κομμάτια, να ζεσταθούν στο τηγάνι. Στο μεταξύ αφαιρώ τα αρωματικά για να μην πικρίσει το ελαιόλαδο.
Σερβίρω με ρύζι ή και με μιά δροσερή σαλάτα, αλλά είναι εξαιρετικό και τυλιγμένο σε πιτούλες ή σε ψωμάκι σαν σάντουιτς.
https://www.facebook.com/christiespicnic.blogspot.gr ή
να γίνετε μέλη του ιστότοπου στην αρχική σελίδα του blog
Το ψάρι, είναι ένα από τα φαγητά που όταν το έχω μπροστά μου, πάντα χαίρομαι και απολαμβάνω, αλλά όταν είναι να το μαγειρέψω το σκέφτομαι διπλά.
Καταρχήν γιατί είναι συχνά ένα φαγητό που "αφήνει ίχνη". Και φυσικά εννοώ την μυρωδιά, που μένει στο σπίτι κάθε φορά που θα μαγειρεψω ψάρι.Και αυτή η μυρωδιά με ενοχλεί πολύ, ακόμη και όταν είναι τόσο αμυδρή, που κανείς άλλος δεν την αντιλαμβάνεται.
Έτσι , για να μπορούμε να απολαμβάνουμε το ψάρι αρκετά συχνά, έχω αναπτύξει την τεχνική της λαδόκολας, που έχει πολλαπλά ωφέλη. Και η μυρωδιά κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος είναι ελάχιστη, αλλά και το καθάρισμα του σκεύους που ψήνεται , γίνεται παιχνίδι.
Ένας άλλος λόγος που δεν αγοράζω ψάρι όσο συχνά θα ήθελα και θα ήταν καλό για τη διατροφή μας, είναι το κόστος. Ομολογώ πως μου φαίνεται υψηλό κυρίως όσον αφορά τα τόσο τα φρέσκα όσο και τα κατεψυγμένα ψάρια. Με εξαίρεση τη σαρδέλα και το γαύρο, αλλά και τις πέστροφες (αρκετά συχνά), τα υπόλοιπα ψάρια είναι ένα είδος πολυτελείας.
Οι πέστροφες λοιπόν είναι ένα ψάρι πολύ ελαφρύ, με ιδιαίτερα ήπια γεύση που συνήθως αρέσει και στα παιδιά, που αν αλατιστεί και αρωματιστεί , γίνεται ένα πολύ νόστιμο φαγητό.
Η σημερινή μου συνταγή λοιπόν συνδυαζει με τον καλύτερο τρόπο δύο από τα παραπάνω χαρακτηριστικά και δίνει ένα πιάτο νόστιμο και ελαφρύ που μπορεί κανείς να απολαμβάνει συχνά χωρίς κόπο και χωρίς ενοχές.
ΥΛΙΚΑ
3 πέστροφες μέτριες
Αλάτι, ελαιόλαδο, ρίγανη, λεμόνι (χυμό και φέτες), ντομάτα φέτες και φρέσκα μυρωδικά
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Σε ένα ταψί που χωράει ακριβώς τις πέστροφες, τοποθετώ αντικολλητικό χαρτί, ρίχνω λίγο ελαιόλαδο και τοποθετώ τις πέστροφες, που έχω ήδη αλατίσει πολύ καλά και μέσα στην κοιλιά τους, αλλά και από τις δύο πλευρές.
Από πάνω βάζω φέτες ντομάτας και λεμονιού , αλάτίζω και πάλι, πασπαλίζω με λίγη ρίγανη και πιπέρι και τέλος, ρίχνω λίγο ελαιόλαδο. Σττη φωτογραφία έχω επίσης προσθέσει και από ένα φύλλο φρέσκου βασιλικο. Αν θέλετε μπορείτε να προσθέσετε ένα άλλο φρέσκο μυρωδικό π.χ. θυμάρι ή ρίγανη.
Κλείνω από πάνω με ένα δεύτερο φύλλο αντικολλητικού χαρτιού, φροντίζοντας να κλείσουν πολύ καλά τα πλαϊνά από τα δύο φύλλα, γυρίζοντας τα προς τα μέσα.
Αυτό βοηθάει, ώστε να ψηθεί το ψάρι μέσα στους ατμούς του , χωρίς να στεγνώσει.
Οταν ο χρόνος τελειώσει, αφήνω τα ψάρια για 10-15 min, έτσι τυλιγμένα και έπειτα ανοίγω το χαρτί και σερβίρω.
Ο τέλειος συνδιασμός είναι με μιά δροσερή πράσινη σαλάτα.
Ψήνω σε 200oC,σε αέρα για 30-40min.
Μη ξεχνάτε, αν σας αρέσουν οι συνταγές μου, να κάνετε Like, στη σελίδα μου :
https://www.facebook.com/christiespicnic.blogspot.gr ή
να γίνετε μέλη του ιστότοπου στην αρχική σελίδα του blog
Λόγω των ημερών, οι συνταγές μου έχουν σαν σκοπό να σας δώσουν όμορφες, γευστικές και κυρίως απλές και γρήγορες ιδέες για να φτιάξετε "δωράκια που τρώγονται", για φίλους και συγγενείς.
Η σημερινή μου συνταγή είναι κλασσική για γρήγορο fudge, που έχει μια πλούσια γεύση σοκολάτας σε συνδυασμό με την καραμέλλα και τα αμύγδαλα.
Μπορείτε να το τοποθετήσετε σε ένα όμορφο κουτάκι, ή σε ένα διάφανο σακουλάκι,να το δέσετε με μιά όμορφη κορδέλα και να το χαρίσετε σε αγαπημένα πρόσωπα. Να είστε σίγουροι πως θα ενθουσιαστούν!
ΥΛΙΚΑ
600g σοκολατα κουβερτούρα με τουλάχιστον 55% περιεκτικότητα σε κακάο (μπορείτε για πιό απαλή γεύση να αντικαταστήσετε το 1/3 της σοκολάτας με γάλακτος)
1 ζαχαρούχο γάλα
65g βούτυρο
15 καραμέλες βουτύρου
50g αμύγδαλα ανάλατα, ψημένα με τη φλούδα
Κακάο
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Λιώνω σε μπαιν μαρί τη σοκολάτα με το γάλα και το βούτυρο.
Η διαδικασία αυτή πρέπει να γίνει αργά και σε όχι πολύ ψηλή θερμοκρασία, ώστε να μήν "καεί" η σοκολάτα.
Φυσικά πρέπει να ανακατεύουμε συνέχεια, για τον ίδιο λόγο.
Όταν ομογενοποιηθεί το μίγμα, γίνεται μιά ωραία μάζα, με συνοχή, που έχει μιά όμορφη, γυαλιστερή όψη.
Τότε προσθέτουμε και τις καραμέλες σπασμένες σε κομματάκια , μαζί με τα αμύγδαλα, επισης κομμένα σε κομματάκια.
Τέλος, ετοιμάζω ένα ταψάκι 20x30 cm, στρώνοντάς το με αντικολητικό χαρτί και ρίχνω μέσα το μίγμα.
Αφήνω στο ψυγείο να παγώσει για 2-3 ώρες και βγάζω, κόβω σε κομμάτια 2x2 cm, και τυλίγω σε καλής ποιότητας κακάο.
Διατηρώ - εκτός ψυγείου- σε σκεύος που κλείνει αεροστεγώς, ώστε να μη σκληρήνει τις επόμενες μέρες.
Βάλτε τα σε όμορφα κουτάκια ή σακουλάκια και χαρίστε τα σε γνωστούς και φίλους, σε μεγάλους και μικρούς. Αποτελούν ιδανικό δώρο για την οικοδέσποινα σε οποιοδήποτε γιορτινό κάλεσμα. Δοκιμάστε τα!
Μη ξεχνάτε, αν σας αρέσουν οι συνταγές μου, να κάνετε Like, στη σελίδα μου :
https://www.facebook.com/christiespicnic.blogspot.gr ή
να γίνετε μέλη του ιστότοπου στην αρχική σελίδα του blog.
Αν σας αρέσουν τα μπισκότα βουτύρου που λιώνουν στο στόμα και αφήνουν μιά εξαιρετική γεύση από μυρωδάτο βούτυρο και μιά υποψία βανίλιας, η σημερινή μου συνταγή είναι για σας.
Είναι πραγματικά μια πολύ εύκολη αλλά και εξαιρετικά νόστιμη συνταγή που δίνει πραγματικά εξαιρετικής γεύσης μπισκοτάκια , κατάλληλα τόσο για τον καφέ η το τσάϊ των μεγάλων όσο και για το γάλα των παιδιών ή ακόμη και για κολατσιό στο σχολείο, και δεν έχουν καμμία σχέση ούτε με τα τυποποιημένα του είδους αλλά ούτε με τα αντίστοιχα προϊόντα των φούρνων και των περισσότερων ζαχαροπλαστείων. Δοκιμάστε τα και θα καταλάβετε τι εννοώ.
ΥΛΙΚΑ (για περίπου 90 μικρά μπισκότα)
350 g βούτυρο φρέσκο (διαλέξτε κάποιο καλής ποιότητας, με ωραίο άρωμα βουτύρου)
500g αλεύρι γιά όλες τις χρήσεις
120-150g ζάχαρη άχνη (ανάλογα με το πόσο γλυκά τα θέλετε, εγώ χρησιμοποιώ 120g)
1 βανίλια
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Με ένα μιξερ χειρός , ανακατεύω πολύ καλά το βούτυρο (που πρέπει να είναι μαλακό, δηλ. μερικές ώρες εκτός ψυγείου) με το αλεύρι και στο τέλος ρίχνω την άχνη μαζί με τη βανίλια.
Προσοχή, όταν βάλω την άχνη δεν ζυμώνω πολύ γιατί θα σκληρύνει η ζύμη.
Στρώνω με λαδόκολα τις 3 λαμαρίνες του φούρνου και τοποθετώ με κορνέ, φτιάχνοντας μικρές ροζέτες.
Ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο 190oC για 10-14min, μέχρι να ροδίσουν γύρω γύρω. Αφήνω λίγο να κρυώσουν μέσα στα ταψιά και τα τοποθετώ σε γυάλινο βάζο που να κλείνει πολύ καλά, ώστε να διατηρηθούν τραγανά.
Μη ξεχνάτε, αν σας αρέσουν οι συνταγές μου, να κάνετε Like, στη σελίδα μου :
https://www.facebook.com/christiespicnic.blogspot.gr ή
να γίνετε μέλη του ιστότοπου στην αρχική σελίδα του blog.
Η αλήθεια είναι πως με το ψωμί -αλλά και γενικότερα με τις ζύμες- έχω μιά ιδιαίτερη σχέση: σαν ζύμες μου κινούν πάντα το ενδιαφέρον αλλά και σαν τελικά προϊόντα δεν μπορώ εύκολα να τους αντισταθώ.
Η πιό μεγάλη δυσκολία της ζύμης του ψωμιού, είναι πως χρειάζεται υπομονή από τη στιγμή που θα ξεκινήσω τη διαδικασία μέχρις ότου έχω στα χέρια μου το ζεστό και μυρωδάτο καρβελάκι.
Κατά τα άλλα είναι μιά εύκολη διαδικασία, που όταν την μάθει κανείς είναι απλό το να την εφαρμόζει μιά φορά την εβδομάδα - τουλάχιστον - και να έχει ωραίο, ζεστό και νόστιμο ψωμάκι στο τραπέζι του. Αλλώστε το ζεστό ψωμί είναι κάτι στο οποίο δεν ξέρω και πολλούς που μπορούν ν' αντισταθούν!
ΥΛΙΚΑ
1 Kg αλεύρι (κατά προτίμηση δυνατό, για ψωμί, αλλά αν δεν έχετε χρησιμοποιείστε για όλες τις χρήσεις)
2 φακ. μαγιά ξερή (είναι πιό εύκολο να έχετε πάντα στο ντουλάπι, μιάς και ο χρόνος ζωής της είναι μεγάλος)
1 - 1,5 κ. αλάτι
2 Κ. μέλι
50 g έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
650 - 750g χλιαρό νερό (40 οC, όχι πιο ζεστό γιατι θα καταστραφεί η μαγιά και δεν θα φουσκώσει)
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Σε ένα μεγάλο μπωλ πλαστικό με καπάκι, βάζω όλα τα στερεά υλικά, τα ανακατεύω μεταξύ τους και τέλος προσθέτω το μισό νερό, ανακατεύω λίγο, προσθέτω το λάδι, το μέλι και το υπόλοιπο νερό.
Αν δυσκολευτώ να το ζυμώσω, το βάζω το στον πάγκο ή στο τραπέζι και προσπαθώ να γίνει μιά ελαστική μάζα. Αν είναι πολύ υγρό προσθέτω λίγο λίγο αλεύρι, μέχρι να γίνει μιά μπάλα.
Τοποθετώ τη ζύμη στο μπωλ, την αλείφω με λίγο ελαιόλαδο, την σκεπάζω και την αφήνω να διπλασιαστεί σε όγκο.
Όταν είναι έτοιμη, της δίνω το σχήμα που θέλω και ψήνω- ανάλογα με το μέγεθος - σε φούρνο 200oC για 40-60min, μέχρι να πάρει χρώμα και να κάνει έναν κούφιο ήχο όταν χτυπάω το ψωμί από κάτω.
Αφήνω να κρυώσει -με μεγάλη δυσκολία είναι η αλήθεια- και μετά το απολαμβάνουμε με μεγάλη ευχαρίστηση.
ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ
Η ζύμη αυτή είναι μιά εξαιρετική βάση για ατελείωτες παραλλαγές:
ΑΛΕΥΡΙ: Μπορώ να χρησιμοποιήσω μισό μισό λευκό αλεύρι και πολύσπορο ή όλικής άλεσης
ΓΕΜΙΣΗ: Μπορώ μέσα στη ζύμη να προσθέσω μιά ατελείωτη ποικιλία από υλικά που θα δώσει το καθένα άλλη γεύση , όπως ελιές , καρύδια, ντομάτες λιαστές και μυρωδιά διάφορα αλλά και γλυκά υλικά όπως ξερά φρούτα αλλά ακόμη και σοκολάτα.
Μη ξεχνάτε, αν σας αρέσουν οι συνταγές μου, να κάνετε Like, στη σελίδα μου :
https://www.facebook.com/christiespicnic.blogspot.gr ή
να γίνετε μέλη του ιστότοπου στην αρχική σελίδα του blog.
Η συνταγή μου σήμερα είναι ένα πιάτο ιδιαίτερα εμφανίσιμο και εξίσου γευστικό, που δίνει μιά αίσθηση πολυτέλειας και φροντίδας, στους ανθρώπους για τους οποίους θα το φτιάξουμε!
Η εκτέλεσή του χρειάζεται καλή οργάνωση και προετοιμασία που θα μπορούσε να γίνει και από την προηγούμενη μέρα.
Φτιάξτε το για το Κυριακάτικο τραπέζι και θα καταφέρει αφενός να εντυπωσιάσει με την όμορφή εμφάνισή του , αφετέρου να ικανοποιήσει γευστικά και τους πιό δύσκολους συνδαιτημόνες!
ΥΛΙΚΑ (τα υλικά είνα ανάλογα με τη φόρμα που θα χρησμοποιήσετε)
1 πακέτο ζυμαρικά fusili ( βίδες), βρασμένα, που όμως δεν θα χρησιμοποιήσουμε όλη την ποσότητα
200g κιμά ζυμωμένο για κεφτεδάκια ή μπιφτέκια
3-4 μελιτζάνες μακρόστενες (όχι λεπτές) κομμένες σε φέτες περίπου 0,5cm
Σάλτσα ντομάτας για μακαρόνια φτιαγμένη με 1 κονκασέ (400g), λάδι αλάτι και πιπέρι
1 mozzarella κομμένη σε λεπτές φέτες
100g gouda τριμμένη
3-4 κουταλιές παρμεζάνα τριμμένη
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Βράζω τα ζυμαρικά και τα αφήνω στην άκρη -αφού τα λαδώσουμε ελαφρά για να μην κολήσουν μεταξύ τους.
Σε ένα κατσαρολάκι βάζω 3 Κ ελαιόλαδο να ζεσταθεί και προσθέτω μιά σκελίδα σκόρδο. Αφήνω λίγο να αρωματιστεί το λάδι (προσοχή να μην πάρει χρώμα σκούρο) και προσθέτω το κονκασέ με λίγο αλάτι, μιά πρέζα ζάχαρη και λίγο πιπέρι.
Αφήνω να βράσει η σάλτσα μέχρι να δέσει και στο μεταξύ πλάθω σε μικρά κεφτεδάκια (10g το καθένα), τον κιμά που έχω ετοιμάσει με την κλασσική μου συνταγή (για κεφτεδάκια ή ακόμη και για μπιφτέκια).
Όταν η σάλτσα ντομάτα είναι έτοιμη, χαμηλώνω τη φωτιά και ρίχνω μέσα τα mini κεφτεδάκια - αφού τα αλευρώσω- προσεκτικά να μην διαλυθούν και φροντίζω να είναι μέσα στη σάλτσα.
Ανεβάζω την ένταση της φωτιάς στο μέτριο και αφήνω τα κεφτεδάκια να μαγειρευτούν μέσα στη σάλτσα, μέχρις ότου να είναι έτοιμα ψημμένα. Φροντίζω να κουνάω συχνά την κατσαρόλα, ώστε να μην κολλήσουν, αλλά προσέχω να μην τα διαλύσω.
Όταν είναι έτοιμα, αφαιρώ από τη φωτιά.
Στο ενδιάμεσο έχω φροντίσει να τηγανίζω τις φέτες της μελιτζάνας -χωρίς να τις αλυερώσω- μέχρι να μαλακώσουν.
Μπορώ να έχω φτιάξει τη σάλτσα , τα κεφτεδάκια και τις μελιτζάνες από την προηγουμένη και να βράσω μόνο τα μακαρόνια και να μαγειρέψω τα κεφτεδάκια στη σάλτσα, την επόμενη.
Όταν είναι έτοιμα τα κεφτεδάκια, παίρνω σχεδόν τη μισή σάλτσα -χωρίς κεφτεδάκια- και την αναμιγνύω με τα 2/3 των ζυμαρικών.
ΤΕΛΙΚΟ ΣΤΗΣΙΜΟ ΤΗΣ ΦΟΡΜΑΣ
Σε μιά φόρμα του κέικ (ή άλλη), τοποθετώ τις φέτες μελιτζάνας ντύνοντας το εσωτερικό της, έτσι ώστε να καλύπτουν τον πυθμένα και να περισσεύουν λίγο απ΄εξω, φροντίζοντας να μην αφήνω κενά.
Τοποθετώ τα μισά ζυμαρικά πάνω από τις μελιτζάνες και από πάνω μοιράζω όμορφα τα κεφτεδάκια, τοποθετώ τα 2/3 από τις φέτες mozzarella και τη μισή gouda, συνεχίζω με τα υπόλοιπα ζυμαρικά (μέχρι το χείλος της φόρμας) και τελειώνω με την υπόλοιπη mozzarella και την gouda.
Τέλος κλείνω πάνω από τα ζυμαρικά με τις φέτες μελιτζάνας που προεξέχουν, και αν δεν φτάνουν να κλείσουν καλά μπορώ να προσθέσω μερικές φέτες επιπλέον.
Ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο σε 180oC για 25-35min. Αφήνω λίγο να γίνει χλιαρό και ξεφορμάρω σε πιατέλα.
Στολίζω με λίγη σάλτσα (ή αν θέλω έχω κρατήσει και μερικά κεφτεδάκια), λίγα φύλλα φρέσκου βασιλικού και τριμμένη παρμεζάνα.
Κόβω σε φέτες χοντρές και αν θέλω πασπαλίζω λίγη παρμεζάνα από πάνω.
Μη ξεχνάτε, αν σας αρέσουν οι συνταγές μου, να κάνετε Like, στη σελίδα μου :
https://www.facebook.com/christiespicnic.blogspot.gr ή
να γίνετε μέλη του ιστότοπου στην αρχική σελίδα του blog.
Βράζω τα spaghetti και συγχρόνως σε ένα μικρό τηγάνι, σωτάρω το bacon κομμένο σε κομματάκια, με ελαιόλαδο (το οποίο προσθέτω στα spaghetti, μόλις τα σουρώσω). Φροντίζω να μην παραψηθεί, αλλά να γίνουν διάφανα τα σημεία που έχει λίπος, και το υπολοιπο να μείνει μαλακό.
Στο μπωλ με τα αυγά προσθέτω το μισό από το νερό που κράτησα πριν στραγγίξω τα ζυμαρικά, χτυπάω καλά να αναμειχθεί και περιχύνω τα ζυμαρικά, ανακατεύοντας προσεκτικά, ώστε να πάει παντού το μίγμα. (Αυτό το στάδιο γίνεται εκτός φωτιάς).
