Η συνταγή που θα σας δώσω σήμερα, είναι η πιό επιτυχημένη δοκιμή που έχω κάνει για μπακαλιάρο παστό! O λόγος είναι η τραγανή του κρούστα, που συγχρόνως είναι και αέρινη και ελαφριά!
Συνήθως ο μπακαλιάρος στο σπίτι, παρότι πάντα είναι νόστιμος, είναι δύσκολο να έχει τραγανή και συμπαγή κρούστα που είναι και αέρινη και ελαφριά! Πολλές φορές λοιπόν τρώγοντας τον έξω αναρωτιέμαι:"μα πως στο καλό τον κάνουν τόσο τραγανό και ελαφρύ;" (εξ ού και το τίτλος της ανάρτησης).
Ε, λοιπόν η σημερινή μου συνταγή είναι σαν αυτό τον μπακαλιάρο που δοκιμάζουμε στα "εξειδικευμένα" μαγαζιά, κι ακόμα καλύτερος, γιατί είναι πιό ελαφρύς. Επικίνδυνα ελαφρύς και υπάρχει έτσι το ενδεχόμενο να παρασυρθείτε!
Αλλά μιάς και είναι ένα έδεσμα που δεν τρώμε πολλές φορές μέσα στο χρόνο (κι η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω γιατί), έχουμε το περιθώριο να παρασυρθούμε.
ΥΛΙΚΑ
1Kg παστός μπακαλιάρος φιλέτο
Ηλιέλαιο για το τηγάνισμα
Για το χυλό:
350g αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
350-400g σόδα (αναψυκτικό)
2 Κ. λευκό κρασί
1/2 κ. αλάτι
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ξαλμυρίζω τον μπακαλιάρο για ένα 24ωρο, αλλάζοντας το νερό τουλάχιστον 5-6 φορές (αφού πρώτα έχω βγάλει το δέρμα και έχω κόψει σε μερίδες).
Το πρωί της μέρας που θα τον μαγειρέψω, τον στραγγίζω πιέζοντας καλά να φύγει το νερό, και τον αφήνω σε σουρωτήρι να στραγγίζει.
Φτιάχνω τον χυλό 10min πριν το τηγάνισμα, αναμιγνύοντας τα υλικά μεταξύ τους. Βάζω αρκετό ηλιέλαιο σε ένα βαρύ τηγάνι να κάψει και βυθίζω στο χυλό 4 κομμάτια μπακαλιάρου. Με τη βοήθεια δύο πηρουνιών, βγάζω τα κομμάτια από τον χυλό, αφήνω να φύγει ο χυλός που περισσεύει και βάζω στο τηγάνι.
Στην αρχή αφήνω τη φωτιά δυνατή και όταν έρθει η στιγμή να γυρίσω τα κομμάτια από την άλλη μεριά, χαμηλώνω λίγο, ώστε να ψηθεί μέσα το ψάρι. Μετά από μερικά λεπτά, ξαναδυναμώνω τη φωτιά. Προσοχή: Δεν γυρίζω το ψάρι συνέχεια. Μιά φορά μόνο. Επίσης για να το γυρίσω -με μιά φαρδιά σπάτουλα- την πρώτη φορά, περιμένω να πάρει χρώμα από την κάτω μεριά, ώστε να μη διαλυθεί.
Βγάζω σε πιατέλα με απορροφητικό χαρτί, και μετά μεταφέρω στην πιατέλα που θα σερβίρω.
Συνδιάζω με ελαφριά σκορδαλιά* και ποικιλία από σαλάτες : μαρούλι, αγγούρι, πιπεριές Φλωρίνης ψητές κ. ά.
*Ελαφριά σκορδαλιά: Βράζω πατάτες χωρίς τη φλούδα τους, κομμένες σε μεγάλα κομμάτια, μέχρι να μαλακώσουν πολύ καλά, χωρίς όμως να διαλυθούν.
Σε ένα μεγάλο ανοιχτό μπωλ, πολτοποιώ τις πατάτες με ένα πηρούνι, προσθέτοντας λίγο από το νερό που έβρασαν, λίγο αλάτι και ελαιόλαδο. Πρέπει να είναι μαλακό το μίγμα και νόστιμο. Προσθέτω σκόρδο πολτοποιημένο, μέχρι να είναι ευχάριστο στη γεύση μου. Παράλληλα δοκιμάζω και για αλάτι και ελαιόλαδο και προσθέτω και λίγο ξύδι. Τέλος προσθέτω λίγο μαϊδανό ψιλοκομμένο.
Προσωπικά την προτιμώ με ελάχιστο σκόρδο, πιό κοντά σε έναν "αρωματικό" πουρέ παρά μια δυνατή σκορδαλιά. Αυτό όμως είναι θέμα γούστου.
https://www.facebook.com/christiespicnic.blogspot.gr ή
να γίνετε μέλη του ιστότοπου στην αρχική σελίδα του blog.
