Τρίτη 24 Ιουνίου 2014

Καλοκαιρινή φρέσκια γεύση: πένες με κολοκυθάκια και αρωματικά!

#Pasta#zucchini#summer#recipes
Η συνταγή μου σήμερα, είναι ένας φρέσκος και δροσερός συνδυασμός : ζυμαρικά και κολοκυθάκια. 
Είναι μιά εύκολη, γρήγορη και πολύ οικονομική συνταγή με άρωμα φρεσκάδας.
Η γεύση της σάλτσας με τα κολοκυθάκια, θυμίζει καλοκαιρινά μαγειρέματα με λαχανικά, μόνο που ο χρόνος για να φτιαχτεί , είναι κατά πολύ συντομότερος.

ΥΛΙΚΑ
8 μικρά κολοκυθάκια
1 μικρό κρεμμύδι 
2 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
1 Κ. χυμό λεμόνι φρεσκοστυμμένο
3 Κ. άνηθος ψιλοκομμένος και 1 Κ. μαϊδανός ψιλοκομμένος
4 Κ. Ελαιόλαδο
500g Penne Rigate
 2 Κ. ελαιόλαδο για τα ζυμαρικά
Ψιλοτριμμένη φέτα (ή παρμεζάνα ή κεφαλοτύρι) για το σερβίρισμα




ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Κοβουμε τα κολοκυθάκια σε μικρά καρεδάκια (κυβάκια) περίπου 1x1cm. Τρίβουμε το κρεμμύδι, ψιλοκόβουμε τα φρέσκα κρεμμυδάκια και κόβουμε τον άνηθο και τον μαϊδανό.
Σε μιά κατσαρολίτσα, σωτάρουμε το κρεμμύδι με το λάδι ,μέχρι να μαλακώσει λίγο , χωρίς να πάρει χρώμα -γιατί "βαραίνει" η γεύση του. Προσθέτουμε και το φρέσκο κρεμμυδάκι. Αφήνουμε να σοταριστεί για 2 λεπτά .
Μετά ρίχνουμε τα κολοκυθάκια με λίγο νερό (2-3 Κ.), ώστε να μαλακώσουν λίγο και να μαγειρευτούν , χωρίς όμως να "βράσουν". Όταν έχουν μαλακώσει αρκετά αλλά κρατάνε λίγο , δηλ. "δαγκώνονται", προσθέτουμε τον άνηθο και τον μαϊδανό και κλείνουμε το μάτι. 
Βράζουμε σε άφθονο νερό τις πένες και όταν είναι έτοιμες τις στραγγίζουμε, αναμιγνύουμε με λίγο ελαιόλαδο και σερβίρουμε με τα κολοκυθάκια από πάνω.
Προσθέτουμε ψιλοτριμμένη φέτα και φρεσκοτριμμένο πιπέρι.




Αν σας αρέσουν οι συνταγές μου,Follow my blog with Bloglovin

Δευτέρα 16 Ιουνίου 2014

Αντί συνταγής...Κανόνες Επαγγελματικής Συμπεριφοράς των καταστημάτων Εστίασης

Σήμερα δεν θα μοιραστώ μαζί σας κάποια συνταγή μου. Θα μοιραστώ όμως δύο εμπειρίες μου -του τελευταίου καιρού- από δύο διαφορετικούς χώρους εστίασης. 

Η πρώτη μου εμπειρία αφορά ένα όμορφο και καλοβαλμένο σουβλατζίδικο στη γειτονιά μου . Η περιποιημένη του εικόνα- όταν το βλέπεις από κοντά μου είχε κάνει εντύπωση από την πρώτη φορά που το είδα.
 Ο τρόπος που ανταποκρίθηκε λοιπόν στο γεγονός που θα σας περιγράψω,
απέδειξε πως η εικόνα δεν είναι ανεξάρτητη από την ουσία.
Έχουμε κάνει λοιπόν μια παραγγελία και όταν φτάνει, διαπιστώνω πως λείπει ένα από τα είδη που έχουμε παραγγείλει, ενώ έχει χρεωθεί στο λογαριασμό και παράλληλα τα σουβλάκια ήταν κρύα. Έτσι αποφασίζω να τηλεφωνήσω στο κατάστημα και να το πω , χωρίς να περιμένω τίποτε, αλλά απλά για να εκφράσω τη δυσαρέσκιά μου.
Το λέω λοιπόν στην κοπέλα που σηκώνει το τηλέφωνο και μόλις τελειώνω, μου λέει: μου θυμίζετε σας παρακαλώ τι ήταν η παραγγελία σας ? Της την ξαναλέω, νομίζοντας πως ψάχνει να βρεί πως έγινε και άργησαν τα σουβλάκια να φθάσουν, και γι αυτό κρύωσαν. Μόλις τελειώνω μου λέει: "Σε δέκα λεπτά θα είναι εκεί η παραγγελία σας ξανά , ολοκληρωμένη και ζεστή. Χίλια συγγνώμη ".
Πράγματι δέκα λεπτά αργότερα έρχεται η παραγγελία , ολοκληρωμένη και ζεστή όπως υποσχέθηκε.
Περιττό να πω πως με την αντίδραση αυτή το κατάστημα όχι μόνο εξιλεώθηκε στα μάτια μας,  αλλά θεωρώ πως η πολιτική αυτή είναι η σωστή σχετικά με τους καταναλωτές: το να  βρίσκει το κατάστημα έναν τρόπο να επανορθώνει όταν κάνει ένα λάθος .

Η δεύτερη εμπειρία μου είναι πολύ φρέσκια, είναι σημερινή.
Βρίσκομαι στην Κηφισιά για μιά δουλειά, και όταν θέλουμε να πιούμε έναν καφέ, αποφασίζουμε να πάμε σε ένα από τα πιό παλιά και κλασσικά σημεία , τόσο κλασσικό που κάποιος άλλος ,θα το έλεγε παλιομοδίτικο. Παρ' όλα αυτά εμένα μου αρέσει ή μάλλον μου άρεσε μέχρι σήμερα - και θα καταλάβετε αμέσως γιατί.
Δίνουμε την παραγγελία μας και αποφασίζουμε να μοιραστούμε και μιά τυρόπιτα -ένα από τα προϊόντα για τα οποία είναι γνωστό το κατάστημα που έχουμε επισκεφτεί.
Όταν λοιπόν έρχεται η παραγγελία και πάω να κόψω την τυρόπιτα, διαπιστώνω πως έχει την υφή του αφρολέξ. Η σφολιάτα δεν είναι τραγανή και είναι φανερό πως έχει ζεσταθεί στα μικροκύματα , εντελώς αποτυχημένα, αφού το φύλλο έχει μαλακώσει με τρόπο απαράδεκτο. 
Παρόλα αυτά αποφασίζω να δώσω μια ακόμη ευκαιρία , δοκιμάζοντας , μήπως και κάτι δεν έχω καταλάβει σωστά και αδικώ το προϊόν και το κατάστημα. Η τυρόπιτα λοιπόν είναι τουλάχιστον χθεσινή ( πράγμα που εκτός από το φύλλο φαίνεται και από τη γέμιση που είναι στεγνή και ιδιαίτερα σφιχτή), μπορεί και ακόμη παλιότερη και έτσι εξηγείται και γιατί την ζέσταναν τόσο πολύ στα μικροκύματα -που έκαψε και έχασε την υφή της- .

Αποφασίζω λοιπόν να διαμαρτυρηθώ. Πηγαίνω λοιπόν μέσα στο κατάστημα, βρίσκω τον σερβιτόρο μας, και του λέω το γεγονός και εκείνος με κοιτάζει με έκπληξη και απορία μαζί, προφανώς μη ξέροντας αν πρέπει να παραδεχτεί το λάθος ή όχι. Αντιλαμβάνομαι την αμηχανία του και του λέω:" άστο δεν πειράζει, θα διαμαρτυρηθώ στην ταμία", που μου φαίνεται πως είναι και η υπεύθηνη του καταστήματος. Την πλησιάζω λοιπόν, και αφου της λέω πως η τυρόπιτα δεν είναι φρέσκια και πως είναι απαράδεκτο να την σερβίρουν στο κατάστημά τους. Εκείνη  χωρίς να το αρνηθεί, αλλά και χωρίς να μου ζητήσει συγγνώμη, μου προτείνει αν θέλω να μου φέρουν ένα κρουασάν ή ένα γλυκό. Εγώ αρνούμαι, μιάς και τυρόπιτα ήταν η επιθυμία της παρέας, οπότε δεν θέλουμε κάτι άλλο. Ξαναγυρίζω λοιπόν στο τραπέζι, τελειώνουμε τον καφέ μας, πληρώνουμε - και ναι πληρώνουμε και την τυρόπιτα που έχουμε αφήσει σχεδόν ολόκληρη στο πιάτο ( λείπει μόνο ένα πολύ μικρό κομμάτι που δοκίμασα). 
Νομίζω πως δεν έχω αντιμετωπίσει ποτέ χειρότερη συμπεριφορά από την πλευρά ενός καταστήματος, που ήταν σίγουρο πως ήξερε τι προϊόν έχει σερβίρει.

Όσο λοιπόν τα μαγαζιά υποτιμούν τους καταναλωτές , η κατάσταση στην εστίαση - και όχι μόνο- θα παραμένει κακή έως τραγική σε ορισμένες περιπτώσεις.
 Και δυστυχώς τότε, ούτε τα ονόματα με ιστορία ούτε όμως και τα σούπερ μοντέρνα  μαγαζιά με τις αισθητικές ακρότητες και τους εκκοφαντικούς νεωτερισμούς θα είναι σε θέση να κερδίσουν και κυρίως να διατηρήσουν το σεβασμό του καταναλωτή τους.

Σημείωση: Η πίτα στην φωτογραφία είναι δική μου, από παλαιότερη ανάρτησή μου, μιας και ήθελα να έχω μιά θετική εικόνα από το προϊόν αυτό .


Μη ξεχνάτε, αν σας αρέσουν οι συνταγές μου, να κάνετε Like, στη σελίδα μου :



Πέμπτη 5 Ιουνίου 2014

Το πιο εύκολο, γρήγορο, νόστιμο και υγιεινό σπιτικό σουβλάκι


Από τους ανθρώπους που γνωρίζω, νομίζω πως κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί στην ακαταμάχητη γοητεία μιας νόστιμης , ζεστής και γευστικής πίτας κυρίως όταν αυτή είναι απαλλαγμένη από όλες τις ενοχές που κουβαλάει το κλασσικό , έτοιμο σουβλάκι.

Η σημερινή μου συνταγή είναι αφιερωμένη στις μαμάδες που συχνά προσπαθούν να φέρουν μια πιο υγιεινή και ελαφριά νότα στο καθημερινό φαγητό -που συνήθως τα παιδιά δεν εκτιμούν ιδιαίτερα- αλλά όταν παρουσιάσουν ένα πιάτο σαν το σημερινό, γίνονται οι καλύτερες μαμάδες του κόσμου.

Με την συνταγή λοιπόν αυτή μπορούμε να τα συνδυάσουμε όλα. Και ελαφριά γεύση και περιορισμένα λιπαρά αλλά κυρίως γεύση, νοστιμιά, παιχνίδι και την αίσθηση πως τρώμε στο σπίτι την καλύτερη εκδοχή από το αγαπημένο σουβλάκι.

Οι συνδυασμοί που μπορούμε να κάνουμε , πραγματικά είναι ατελείωτοι. Ανάλογα με τις προτιμήσεις μας, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κοτόπουλο ή ακόμη και μπιφτέκι σαν κύριο υλικό. Όσο για τα γύρω γύρω, μια πράσινη σαλάτα, ντομάτα κομμένη φετούλες και μια νόστιμη sauce μουστάρδας (με λίγη μαγιονέζα), μπορούν να ικανοποιήσουν και τον πιο δύσκολο ουρανίσκο.

ΥΛΙΚΑ (για 4 μεγάλες Αράβικες πίτες)
4 πίτες Αράβικες (μεγάλες)
400g χοιρινά μπριζολάκια χωρίς κόκαλο , κομμένα σε πολύ λεπτές φέτες (ή χοιρινά σνίτσελ )
1/4 Iceberg κομμένο
1 ντομάτα σε φέτες
Πατάτες τηγανητές (προαιρετικά)
Διάφορα μπαχαρικά για το ψήσιμο του κρέατος

Sauce μουστάρδας 
1/2 φλυτζάνι μαγιονέζα light
2-3 Κ. μουστάρδα
1 Κ.κέτσαπ
Αναμιγνύω όλα τα υλικά.


ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ψήνουμε τα μπριζολάκια σε αντικολλητικό τηγάνι -αφού τα λαδώσουμε ελαφρά και από τις δύο πλευρές και τα πασπαλίσουμε με αλάτι,πιπέρι και τα μπαχαρικά που έχουμε επιλέξει - σε πολύ δυνατή φωτιά ,φροντίζοντας να πάρουν χρώμα και από τις δύο πλευρές, χωρίς να στεγνώσουν. 

Για να το πετύχουμε αυτό, βάζουμε το τηγάνι να κάψει , άδειο, και προσθέτουμε τα κρέατα. Δεν τα γυρίζουμε αμέσως. Αφήνουμε να πάρουν λίγο χρώμα πρώτα από τη μία πλευρά και μετά τα γυρίζουμε. Όσο πιο λεπτά κομμένα είναι τα μπριζολάκια -ή τα σνίτσελ-, τόσο λιγότερο χρόνο χρειάζονται.


Έχουμε έτοιμα τα λαχανικά και τη sauce. Όταν βγάλουμε τα μπριζολάκια από τη φωτιά ,τα κόβουμε σε λωρίδες και μοιράζουμε την ποσότητα στις 4 πίτες. Από πάνω προσθέτουμε το iceberg ή το μαρούλι, τη ντομάτα και τη sauce . Τυλίγουμε σε λαδόκολλα και σερβίρουμε κόβοντας  στη μέση .

Είναι το πιο ελαφρύ αλλά και χορταστικό "τυλιχτό" που έχετε δοκιμάσει ποτέ.
Δοκιμάστε το και προσαρμόστε το στα γευστικά γούστα του δικού σας "κοινού".
Πειραματιστείτε με διάφορες εκδοχές τόσο στο κρέας ,όσο και στη sauce.
Η δική μου αγαπημένη sauce είναι με blue cheese που την βλέπετε στην φωτογραφία που ακολουθεί.(Η συνταγή σε επόμενη ανάρτηση).



Μη ξεχνάτε, αν σας αρέσουν οι συνταγές μου, να κάνετε Like, στη σελίδα μου :