Πατάτες Dophinoise (Ντωφινουάζ) my way

Πατάτες Dophinoise

Καταρχήν Χρόνια Πολλά σε όλους !!! Με Υγεία, Χαρά και Αγάπη!!!
Πρέπει να σας εξομολογηθώ πως τις μέρες των γιορτών, εδώ και αρκετά χρόνια, η "μαγειρική μου συμπεριφορά" είναι αντίθετη με αυτή που συνήθως υπάρχει γύρω μας.
Φροντίζω να μην περνάω όλη την ημέρα μέσα στην κουζίνα. Προτιμώ να βγούμε λίγο περισσότερο έξω , να περάσουμε περισσότερες ώρες όλοι μαζί βλέποντας Χριστουγεννιάτικες Ταινίες ή Κινούμενα Σχέδια και η αλήθεια είναι πως δεν θέλω να ταυτίζουμε απόλυτα τις γιορτές με το φαγητό και μόνο!
Γι' αυτό φροντίζω να έχω κάνει έναν καλό προγραμματισμό και όποια προετοιμασία χρειάζεται, ώστε να είναι το τραπέζι μας γιορταστικό και πλήρες , χωρίς όμως υπερβολές και σπατάλες!
Στα πλαίσια αυτά λοιπόν σας προτείνω αυτή την εύκολη αλλά πολύ γευστική συνταγή , σαν συνοδευτική για το γιορταστικό τραπέζι μιας και είναι τέλειο συνοδευτικό για ένα ρολό χοιρινό ή την κλασσική γαλοπούλα!
Ακόμη αποτελεί ένα εξαιρετικό γεύμα με μιά σαλάτα , σαν ένα διάλειμμα από την κρεατοφαγία των ημερών.
ΥΛΙΚΑ
4-5 μεγάλες πατάτες
350g γραβιέρα
2 Κ. βούτυρο
250g κρέμα γάλακτος (25%)
1 γάλα εβαπορέ
λίγο τριμμένο κεφαλοτύρι ή σκληρό τυρί
λίγο λάδι
Αλάτι
Πιπέρι
Μοσχοκάρυδο τριμμένο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
Κόβουμε τις πατάτες σε ροδέλες πολύ λεπτές 2-3 mm, τρίβουμε τα τυριά και ανακατεύουμε το γάλα με την κρέμα γάλακτος.
Σε μέτριο πυρέξ, που βουτυρώνω ελαφρά, τοποθετώ τις φέτες πατάτας έτσι ώστε να καλύπτει η μία την μισή επιφάνεια της προηγούμενης.
Μόλις καλυφθεί η επιφάνεια του ταψιού, ρίχνω λίγο αλάτι, λίγο πιπέρι και λίγο μοσχοκάρυδο. Από πάνω ρίχνω λίγο λάδι και 1 -2 κουταλιές τριμμένη γραβιέρα.
Επαναλαμβάνω τις στρώσεις μέχρι να τελειώσουν οι πατάτες. Συνήθως γίνονται 3 στρώσεις. Επάνω στην τελευταία στρώση πατάτες δεν βάζω τα υλικά που βάζω στις υπόλοιπες. Περιχύνω με το μίγμα γάλα-κρέμα και από πάνω ρίχνω το αντίστοιχο αλάτι, πιπέρι και μοσχοκάρυδο. Μοιράζω την υπόλοιπη γραβιέρα - που είναι αρκετά περισσότερη από τις άλλες στρώσεις - , μοιράζω κομματάκια μικρά βούτυρο στην επιφάνεια και πασπαλίζω με το κεφαλοτύρι.
Σκεπάζω με αλουμινόχαρτο και βάζω σε ζεστό φούρνο στους 189 oC για 1h . Βγάζω το αλουμινόχαρτο και αφήνω 15-20 min , να ροδίσει η επιφάνεια. Δοκιμάζω με τη λάμα ενός μαχαιριού αν είναι οι πατάτες βρασμένες. Αν όχι, αφήνω 5-10 min ακόμη. Αν είναι έτοιμο, βγάζω, αφήνω 15min να δέσει και σερβίρω!!!

Αν σας αρέσουν οι συνταγές μου,Follow my blog with Bloglovin

Μιά μοναδική συνταγή για τρυφερό και νόστιμο κοτόπουλο με πατάτες στη λαδόκολλα!

Το αγαπημένο μου μέρος από το κοτόπουλο, είναι το στήθος. Είναι και το πιό δύσκολο να γίνει τρυφερό και καλοψημένο. Γιατί θα πρέπει να είναι ζουμερό και τρυφερό συγχρόνως. Από το ψήσιμό του φαίνεται πόσο σωστα έχει ψηθεί όλο το κοτόπουλο. Στη συνταγή μου αυτή, χωρίς κόπο θα πετύχετε το τέλειο αποτέλεσμα!

Το καλύτερο τεστ για το σωστό ψήσιμο είναι το να ξεκολάει πολύ εύκολα το κρέας από το κόκκαλο -κυρίως αυτό αφορά το μπούτι.

Η σημερινή μου συνταγή είναι στη σειρά της "λαδόκολλας". Όπως ψήνω το ψάρι στη λαδόκολλα, ψήνω και το κοτόπουλο, πράγμα το οποίο το βοηθάει και να διατηρηθεί ζουμερό και νόστιμο, παράλληλα με το να μην λερώνει το φούρνο, που είναι κάτι που όλοι θέλουμε να αποφεύγουμε!

ΥΛΙΚΑ:
1,5 κοτόπουλα (κομμένα στη μέση)
5 μικρές πατάτες, σε ροδέλες κομμένες
Ελαιόλαδο
Χυμός λεμόνι και ξύσμα από ένα λεμόνι
Αλάτι
Ρίγανη
Πιπέρι

3 μεγάλα κομμάτια λαδόκολλας


ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
 Σε ένα μεγάλο κομμάτι λαδόκολλα, βάζω 1Κ ελαιόλαδο και λίγο αλάτι. Από πάνω τοποθετώ το 1/3 από τις πατάτες ροδέλες, ρίχνω αλάτι,πιπέρι και ρίγανη (φυσικά μπορείτε να προσθέσετε και όποιο μυρωδικό - φρέσκο ή ξερό- αγαπάτε ιδιαίτερα. Ταιριάζει πολύ η καπνιστή πάπρικα αλλά και λίγο σκορδάκι τριμμένο, όπως επίσης και φρέσκια ρίγανη ή βασιλικός).

Πάνω από τις πατάτες τοποθετώ το μισό κοτόπουλο, στο οποιο βάζω αλάτι, πιπέρι ρίγανη, χυμό λεμόνι και λίγο ξύσμα λεμόνι. Το κοτόπουλο τοποθετείται με το εσωτερικό του προς τις πατάτες.

Κλείνω καλά το πακέτο της λαδόκολλας.

Με τον ίδιο τρόπο φτιάχνω και τα άλλα δύο πακέτα και τα τοποθετώ σε ένα χαμηλό ταψάκι, και ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο σε 200oC, σε αέρα, για 1,5 ώρες. Όταν περάσει ο χρόνος αυτός, αφήνω μέσα στον ζεστό φούρνο για 20-30min ακόμη και μετά ανοίγω τα πακέτα.

Σερβίρω, τοποθετώντας σε πιατέλα ή καλύτερα σε ένα ταψάκι το κοτόπουλο και δίπλα τις πατάτες. Το ζουμάκι το βάζω σε ένα μικρό σκεύος, ρίχνω λίγο λεμόνι και μιά κουταλιά μουστάρδα και τα αναμιγνύω καλά, και με αυτό περιχύνω το κοτόπουλο όταν το σερβίρω.

Δοκιμάστε το, είναι εξαιρετικά τρυφερό και νόστιμο!

 

  Μη ξεχνάτε, αν σας αρέσουν οι συνταγές μου, να κάνετε Like, στη σελίδα μου :

https://www.facebook.com/christiespicnic.blogspot.gr ή 

να γίνετε μέλη του ιστότοπου στην αρχική σελίδα του blog.

Ο καλύτερος και πιό τραγανός μπακαλιάρος σαν αυτόν που : "δεν ξέρω πως τον φτιάχνουν τόσο ωραίο"!

Η συνταγή που θα σας δώσω σήμερα, είναι η πιό επιτυχημένη δοκιμή που έχω κάνει για μπακαλιάρο παστό! O λόγος είναι η τραγανή του κρούστα, που συγχρόνως είναι και αέρινη και ελαφριά!

Συνήθως ο μπακαλιάρος στο σπίτι, παρότι πάντα είναι νόστιμος, είναι δύσκολο να έχει τραγανή και συμπαγή κρούστα που είναι και αέρινη και ελαφριά! Πολλές φορές λοιπόν τρώγοντας τον έξω αναρωτιέμαι:"μα πως στο καλό τον κάνουν τόσο τραγανό και ελαφρύ;" (εξ ού και το τίτλος της ανάρτησης).

Ε, λοιπόν η σημερινή μου συνταγή είναι σαν αυτό τον μπακαλιάρο που δοκιμάζουμε στα "εξειδικευμένα" μαγαζιά, κι ακόμα καλύτερος, γιατί είναι πιό ελαφρύς. Επικίνδυνα ελαφρύς και υπάρχει έτσι το ενδεχόμενο να παρασυρθείτε! 

Αλλά μιάς και είναι ένα έδεσμα που δεν τρώμε πολλές φορές μέσα στο χρόνο (κι η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω γιατί), έχουμε το περιθώριο να παρασυρθούμε.

ΥΛΙΚΑ
1Kg παστός μπακαλιάρος φιλέτο
Ηλιέλαιο για το τηγάνισμα
Για το χυλό:
350g αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
350-400g σόδα (αναψυκτικό)
2 Κ. λευκό κρασί
1/2 κ. αλάτι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ξαλμυρίζω τον μπακαλιάρο για ένα 24ωρο, αλλάζοντας το νερό τουλάχιστον 5-6 φορές (αφού πρώτα έχω βγάλει το δέρμα και έχω κόψει σε μερίδες).

Το πρωί της μέρας που θα τον μαγειρέψω, τον στραγγίζω πιέζοντας καλά να φύγει το νερό, και τον αφήνω σε σουρωτήρι να στραγγίζει.

Φτιάχνω τον χυλό 10min πριν το τηγάνισμα, αναμιγνύοντας τα υλικά μεταξύ τους. Βάζω αρκετό ηλιέλαιο σε ένα βαρύ τηγάνι να κάψει και βυθίζω στο χυλό 4 κομμάτια μπακαλιάρου. Με τη βοήθεια δύο πηρουνιών, βγάζω τα κομμάτια από τον χυλό, αφήνω να φύγει ο χυλός που περισσεύει και βάζω στο τηγάνι. 

Στην αρχή αφήνω τη φωτιά δυνατή και όταν έρθει η στιγμή να γυρίσω τα κομμάτια από την άλλη μεριά, χαμηλώνω λίγο, ώστε να ψηθεί μέσα το ψάρι. Μετά από μερικά λεπτά, ξαναδυναμώνω τη φωτιά. Προσοχή: Δεν γυρίζω το ψάρι συνέχεια. Μιά φορά μόνο. Επίσης για να το γυρίσω -με μιά φαρδιά σπάτουλα- την πρώτη φορά, περιμένω να πάρει χρώμα από την κάτω μεριά, ώστε να μη διαλυθεί. 

Βγάζω σε πιατέλα με απορροφητικό χαρτί, και μετά μεταφέρω στην πιατέλα που θα σερβίρω.

Συνδιάζω με ελαφριά σκορδαλιά* και ποικιλία από σαλάτες : μαρούλι, αγγούρι, πιπεριές Φλωρίνης ψητές κ. ά.

*Ελαφριά σκορδαλιά: Βράζω πατάτες χωρίς τη φλούδα τους, κομμένες σε μεγάλα κομμάτια, μέχρι να μαλακώσουν πολύ καλά, χωρίς όμως να διαλυθούν.

Σε ένα μεγάλο ανοιχτό μπωλ, πολτοποιώ τις πατάτες με ένα πηρούνι, προσθέτοντας λίγο από το νερό που έβρασαν, λίγο αλάτι και ελαιόλαδο. Πρέπει να είναι μαλακό το μίγμα και νόστιμο. Προσθέτω σκόρδο πολτοποιημένο, μέχρι να είναι ευχάριστο στη γεύση μου. Παράλληλα δοκιμάζω και για αλάτι και ελαιόλαδο και προσθέτω και λίγο ξύδι. Τέλος προσθέτω λίγο μαϊδανό ψιλοκομμένο.

Προσωπικά την προτιμώ με ελάχιστο σκόρδο, πιό κοντά σε έναν "αρωματικό" πουρέ παρά μια δυνατή σκορδαλιά. Αυτό όμως είναι θέμα γούστου.

Μη ξεχνάτε, αν σας αρέσουν οι συνταγές μου, να κάνετε Like, στη σελίδα μου :

https://www.facebook.com/christiespicnic.blogspot.gr ή 

να γίνετε μέλη του ιστότοπου στην αρχική σελίδα του blog.

Όλα τα μυστικά για τις τέλειες τηγανητές πατάτες!

Η φράση: "Ούτε πατάτες δεν ξέρει να τηγανίζει" ήταν για πολλά χρόνια έκφραση της απόλυτης ανικανότητας στον τομέα της μαγειρικής, εξαιρετικά υποτιμητική μιάς και -λανθασμένα κατά την δική μου άποψη- το να τηγανίσει κανείς πατάτες θεωρούνταν εύκολο.

Όταν πριν πολλά χρόνια μπήκαν στη ζωή μας οι προτηγανισμένες πατάτες, τα πιό συχνά σχόλια που άκουγε κανείς ήταν το πόσο τραγανές είναι πάντα, όταν είναι φρέσκιες, αλλά μόλις κρυώσουν χάνουν όλη τη "γοητεία" τους και γίνονται σκληρές, χωρίς ίχνος γεύσης πατάτας. Για να μην αναφέρουμε το πόσο λάθος τηγανίζονται, μέχρι σήμερα, πολλές φορές - με λάδια που έχουν καιρό να αλλάξουν ή έστω να φιλτραριστούν- πράγμα που υποβιβάζει ακόμη περισσότερο το τελικό προϊόν.

Σπιρτόξυλα (julienne)

Εδώ και αρκετά χρόνια, στη μαζική εστίαση, έχει εμφανιστεί η τάση της "φρέσκιας" πατάτας. Βέβαια υπάρχει η φρέσκια που καθαρίζει και κόβει κανείς στο κατάστημά του, σε καθημερινή βάση και η "φρέσκια" που προμηθεύονται τα καταστήματα ήδη καθαρισμένη (πολλές φορές και κομμένη) συντηρημένη -ώστε να μη μαυρίζει μέχρι να τηγανιστεί. Κοινό χαρακτηριστικό όμως και των δύο είναι πως δεν είναι προτηγανισμένες και μετά κατεψυγμένες.

Η τεχνική που θα σας προτείνω λοιπόν συνδυάζει τα πλεονεκτήματα των παραπάνω, χωρίς τα ελαττώματά τους.

Ένα στοιχείο που πρέπει κανείς να έχει υπόψη του όταν αποφασίζει να τηγανίσει πατάτες είναι πως όπως πάντα, η μισή επιτυχία είναι η επιλογή της σωστής πρώτης ύλης. Και φυσικά η άλλη μισή είναι η τεχνική που θα ακολουθήσουμε.

Α΄ΥΛΗ  και ΤΕΧΝΙΚΗ
Σχετικά με την πρώτη ύλη: Όλες οι πατάτες δεν είναι κατάλληλες για το τηγάνι. Αυτές που πραγματικά μπορούν να δώσουν τραγανές και νόστιμες τηγανητές πατάτες πρέπει να μην είναι πλούσιες σε σάκχαρα (γιατί μαυρίζουν και γλυκίζουν). 
Όμως αυτό δεν είναι εύκολο να το καταλάβει κανείς, ώστε να το αποφύγει. Όσο όμως πιό φρέσκιες είναι οι πατάτες (και πιό σκληρές φυσικά), οι πιθανότητες να δώσουν το καλύτερο αποτέλεσμα είναι περισσότερες. 
Ακόμη αυτές που έχουν κίτρινη σάρκα είναι καταλληλότερες για το τηγάνι - σε αντίθεση με τις λευκές που είναι καλύτερες για μαγείρεμα (σε φούρνο ή κατσαρόλα). 
Και φυσικά ένα άλλο θέμα είναι η λιπαρή ουσία μέσα στην οποία θα τηγανίσουμε. Υπάρχουν πολλές απόψεις και συνήθειες. 
Είναι γνωστό πως οι Βέλγοι- που φημίζονται για τις τηγανητές τους πατάτες, συνηθίζουν να χρησιμοποιούν λαρδί (ζωικό λίπος). Πράγμα που οι Μεσογειακοί λαοί και ιδιαίτερα στην πατρίδα μας, ακούμε και ...ανατριχιάζουμε. 
Στη χώρα μας παραδοσιακά οι τηγανητές πατάτες τηγανίζονταν σε ελαιόλαδο. Τα τελευταία χρόνια -κυρίως για λόγους κόστους- χρησιμοποιούνται τόσο το ηλιέλαιο όσο και το αραβοσιτέλαιο, που δίνουν μιά πιό ελαφριά γεύση από το ελαιόλαδο. Μιά πολύ ιδιαίτερη γεύση δίνει και το σησαμέλαιο στις τηγανητές πατάτες, που αξίζει κανείς να δοκιμάσει κανείς, μιάς και παράγουμε εξαιρετικής ποιότητας προϊόν αλλά αν κανείς θέλει μπορεί να το αναμείξει με ηλιέλαιο ή αραβοσιτέλαιο για πιό ήπια γεύση.

Και ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για την τεχνική. Καταρχήν κόβουμε τις πατάτες ούτε πολύ φαρδιές ούτε πολύ στενές - περίπου 1 cm, ώστε να μπορούν να γίνουν ξεροψημένες αλλά το εσωτερικό τους να μείνει μαλακό και τρυφερό.
Επόμενο βήμα είναι πως πρέπει να μείνουν μέσα σε νερό κρύο, ώστε να φύγει ένα μέρος από το άμυλο που περιέχουν, για να μπορούν να γίνουν τραγανές.
 Λίγο πριν το τηγάνισμα, τις ξεπλένουμε καλά και αν είναι εύκολο τις στεγνώνουμε τοποθετώντας τες πάνω σε μιά καθαρή πετσέτα, ώστε να στεγνώσουν όσο περισσότερο γίνεται. 

Στη συνέχεια σε ένα βαθύ αλλά και ανοιχτό σκεύος βάζουμε το λάδι (ή το μίγμα λαδιών) που θα χρησιμοποιήσουμε και το ζεσταίνουμε μέχρι τη θερμοκρασία των 180 -190οC. Αν δεν έχουμε θερμόμετρο κουζίνας, χρησιμοποιούμε ένα κομματάκι ψωμί (περίπου 3x3cm) και αν γίνει τραγανό χωρίς να καεί, σε 60sec,η θερμοκρασία του λαδιού είναι η κατάλληλη. 
Ένας άλλος τρόπος να ελέγξουμε την θερμοκρασία, είναι με το χερούλι μιάς ξύλινης κουτάλας: αν βυθίζοντάς το μέσα στο λάδι αρχίσουν να σχηματίζονται φυσαλίδες με έναν ήπιο τρόπο, η θερμοκρασία είναι κατάλληλη. Αν οι φυσαλίδες είναι πολύ έντονες τότε έιναι πολύ πιό ψηλή από ότι πρέπει.

ΤΗΓΑΝΙΣΜΑ:
Το τηγάνισμα -που είναι το επόμενο βήμα- θα γίνει σε δύο φάσεις.
Α΄Φάση:

Μετά την α΄φάση

Όταν λοιπόν το λάδι έχει φτάσει στην σωστή θερμοκρασία και οι πατάτες είναι αρκετά στεγνές, τις ρίχνουμε στο λάδι. ΠΡΟΣΟΧΗ! Όχι όλες μαζί, αλλά σε μικρές ποσότητες, ώστε να μην είναι "στριμωγμένες" στο τηγάνι. Άλλωστε θέλουμε να μην πέσει η θερμοκρασία του λαδιού πολύ, ώστε να μην καθυστερήσει το τηγάνισμα. Αυτό θα βοηθήσει τις πατάτες να γίνουν τραγανές απ' έξω και τρυφερές από μέσα. Επίσης δεν θα απορροφήσουν πολύ λάδι.
Για 3 σχετικά μεγάλες πατάτες (περίπου 750g συνολικό βάρος, θα χρησιμοποιήσουμε 700-800ml λάδι ή σπορέλαιο και θα μοιράσουμε σε δύο δόσεις, ανάλογα φυσικά και με το σκεύος που θα χρησιμοποιήσουμε).

ΠΡΟΣΟΧΗ: ΔΕΝ ΤΙΣ ΑΝΑΚΑΤΕΥΟΥΜΕ, γιατί θα διαλυθούν.
 Αφήνουμε τις πατάτες να σχηματίσουν μιά κρούστα που δείχνει πως έχουν αρχίσει να ψήνονται. Είναι η στιγμή να ανακατέψουμε τις πατάτες, προσεκτικά, χωρίς να τις καταστρέψουμε και όταν το εξωτερικό τους σκληραίνει λίγο - χωρίς όμως να πάρουν χρώμα- είναι έτοιμες να βγούν από το τηγάνι. Οι πατάτες μας θα είναι αρκετά μαλακές -σχεδόν ψημένες- αλλά χωρίς χρώμα, με μιά ελαφρώς τηγανισμένη εξωτερική επιφάνεια. 
Τις τοποθετούμε σε ένα ανοιχτό σκεύος, ώστε να μην πατιούνται και να κρυώσουν αρκετά μέχρι την επόμενη φάση. Επαναλαμβάνουμε το ίδιο μέχρι να τελειώσουν οι πατάτες που έχουμε διαθέσιμες.
Η διαδικασία αυτή μπορεί να γίνει και αρκετή ώρα πριν την στιγμή που θα χρειαστούμε τις πατάτες. Μπορούμε να τις αφήσουμε να κρυώσουν και μετά να συνεχίσουμε.

Β ΄Φάση
Στην περίπτωση που έχουμε ολοκληρώσει την α΄φάση αρκετή ώρα πριν να χρειαστούμε τις πατάτες, ξαναζεσταίνουμε το λάδι. Αλλιώς, μόλις τελειώσουμε με την πρώτη φάση, συνεχίζουμε με την δεύτερη.

Μετά τη β΄φάση

Μόλις το λάδι είναι στη σωστή θερμοκρασία-σε περίπτωση που έχει κρυώσει- ρίχνουμε πάλι σε δόσεις τις πατάτες. Μπορούμε τώρα να βάλουμε λίγες περισσότερες στο τηγάνι. Π.χ. άν η πρώτη φάση έχει γίνει σε τρείς δόσεις, στη φάση αυτή μπορούμε να τις βάλουμε σε δύο δόσεις. ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ, γιατί θα σπάσουν.
Μόλις αρχίζει να "βράζει" το λάδι, αφήνουμε λίγα λεπτά να πάρουν ένα ελαφρύ χρώμα και μετά μπορούμε και να τις ανακατέψουμε, γιατί πλέον δεν κινδυνεύουν να διαλυθούν. Μόλις πάρουν χρώμα και γίνουν τραγανές - ανάλογα με τις προτιμήσεις μας- τις βγάζουμε και αυτή τη φορά τις τοποθετούμε σε πιατέλα που έχουμε στρώσει με απορροφητικό χαρτί κουζίνας, ώστε να απορροφήσει το επιπλέον λάδι.
Συνεχίζουμε και με τις υπόλοιπες και τέλος όταν είναι όλες έτοιμες τις αλατίζουμε και τις ανακατεύουμε. Η απόλαυση είναι εγγυημένη.

Η ΧΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΤΗΓΑΝΗΤΗΣ ΠΑΤΑΤΑΣ
Η αγαπημένη και απολαυστική τηγανητή πατάτα, οφείλει τα γευστικά της χαρακτηριστικά στην παρακάτω διαδικασία: 
Μόλις οι πατάτες έρθουν για πρώτη φορά σε επαφή με το καυτό λάδι, η υγρασία που έχει η εξωτερική τους επιφάνεια εξατμίζεται και έτσι σχηματίζεται η τραγανή κρούστα. Αυτό γίνεται σε πολύ σύντομο χρόνο. Η υπόλοιπη υγρασία παγιδεύεται στο εσωτερικό και γίνεται ατμός - λόγω της ψηλής θερμοκρασίας- που μαγειρεύει την υπόλοιπη μάζα της πατάτας και την κάνει τρυφερή και μαλακιά.

Αν η θερμοκρασία είναι πολύ χαμηλή, δεν δημιουργείται το εξωτερικό προστατευτικό "κέλυφος", οπότε το λάδι εισχωρεί στο εσωτερικό και οι πατάτες γίνονται μαλακιές μέσα και έξω και έχουν απορροφήσει πολύ λάδι.
Αυτό συμβαίνει και όταν βάζουμε μεγάλη ποσότητα από πατάτες στο τηγάνι, ακόμη και αν αρχικά η θερμοκρασία του λαδιού είναι η σωστή. Η μεγάλη μάζα της πατάτας, λόγω της χαμηλότερης θερμοκρασίας της, σχετικά με το λάδι, ρίχνει και την θερομοκρασία του λαδιού, οπότε το αποτέλεσμα είναι αυτό που περιέγραψα πιό πάνω. Η διαδικασία του τηγανίσματος θα κρατήσει περισσότερο χρόνο, και μπορεί τελικά να αποκτήσουμε τραγανές πατάτες, αλλά το λάδι που θα απορροφήσουν κατά το μαγείρεμά τους, θα είναι σαφώς περισσότερο.
Όσο για το ποιό είναι το πιό κατάλληλο λάδι για το τηγάνισμα της πατάτας, έχουν γραφτεί πολλά. Με λίγα λόγια, το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και το ηλιέλαιο είναι τα πλέον κατάλληλα, που εννοείται πως δεν πρέπει η θερμοκρασία τους να ξεπεράσει τους 160-180oC, και θα μπορούσαν για λόγους οικονομίας να χρησιμοποιηθούν για 2-3 φορές συνολικά, μέσα σε συντομο χρονικό διάστημα, αφού συντηρηθούν σε δοχείο που κλείνει καλά, σε μέρος σκοτεινό και δροσερό.

Υπάρχουν πολλές -και αντιφατικές- απόψεις για το πως μπορούμε να πετύχουμε την τέλεια τηγανητή πατάτα. Η πιό ακραία -αλλά και ενδιαφέρουσα κατα τη γνώμη μου- είναι το αποτέλεσμα μιά έρευνας που έκαναν πριν κάποια χρόνια μιά ομάδα Ελλήνων χημικών από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, που δοκίμασαν να τηγανίσουν πατάτες σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, αλλά και συνθήκες υπερβαρύτητας (τριπλάσιας από αυτή της γής),  μιάς και μιά έρευνα ανάμεσα στους αστροναύτες ανέδειξε τις τηγανητές πατάτες σαν ένα από τα πρώτα σε προτίμηση τρόφιμα που θα ήθελαν να απολαμβάνουν στο διάστημα. Το πείραμα πήγε πολύ καλά και ακόμη και αν οι αστροναύτες δεν είναι εύκολο να τηγανίζουν πατάτες στο διάστημα, τα συμπεράσματα των επιστημόνων είναι εξαιρετικά χρήσιμα τόσο για την βιομηχανία τροφίμων, όσο και για την βιομηχανία κατασκευής φριτεζών.

ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ
Επειδή η τηγανητή πατάτα είναι προσωπική ιστορία για τους περισσότερους, με αδυναμία είτε στις λεπτές είτε στις πιό χοντροκομμένες, θα σας δώσω κάποιες ενδιαφέρουσες παραλλαγές που ίσως σας ανοίξουν νέους δρόμους στο κεφάλαιο αυτό.

Πατάτες σπιρτόξυλα: Κόβουμε τις πατάτες σε ειδικό τρίφτη για λαχανικά (κόψιμο Julienne), δηλ. σπιρτόξυλο (αν θυμάστε πως είναι τα σπίρτα, γιατί δεν πολυκυκλοφορούν πιά). Οι διαστάσεις στη φωτογραφία είναι περίπου 2x2mm. Ο τρίφτης είναι απαραίτητος για την ομοιομορφία, που εξασφαλίζει και το ομοιόμορφο ψήσιμο. Στην περίπτωση αυτή, δεν θα τηγανίσουμε δύο φορές, μιάς και είναι τόσο μικρό το πάχος της πατάτας, που δεν υπάρχει εσωτερικό, και έτσι γίνεται πολύ τραγανή και ξεροψημένη πολύ σύντομα (μοιάζει με τσιπς).  
Τα παιδιά - και όχι μόνο- θα ενθουσιαστούν με την τραγανή τους υφή.

 
Πατάτες με τη φλούδα σε σφήνες: Στην περίπτωση αυτή, καλό είναι να χρησιμοποιήσουμε φρέσκιες πατάτες, γιατί δεν θα τις ξεφλουδίσουμε, απλά θα τις τρίψουμε εξωτερικά και θα τις πλύνουμε πολύ καλά να φύγει το χώμα. Κατόπιν θα τις κόψουμε σε σφήνες. Θα ήταν καλό το μέγεθός τους να είναι κατά το δυνατόν παρόμοιο, ώστε να συμβαδίσουν στο μαγείρεμά τους. 
Εδώ η πρώτη φάση περιλαμβάνει βράσιμο. Σε ανοιχτή κατσαρόλα ή τηγάνι, βάζω τις πατάτες, και προσθέτω αλάτι και νερό μέχρι να σκεπαστούν.
Σκεπάζω με το καπάκι και αφήνω να βράσουν για 15 min από τη στιγμή που θα αρχίσει ο βρασμός. Δοκιμάζω με ένα μαχαίρι. Θα πρέπει να περνάει στη μάζα της πατάτας, χωρίς όμως αυτή να έχει βράσει τελείως.
Βγάζω σε ανοιχτό σκεύος (πιατέλα ή μιά λαμαρίνα) και αφήνω λίγο να κρυώσουν, μέχρι να ζεσταθεί το λάδι για το τηγάνισμα. (Μπορώ να κάνω το βράσιμο αρκετές ώρες πριν, ή ακόμη και από την προηγούμενη μέρα και να τις διατηρήσω στο ψυγείο). Φροντίζω να μην έχουν καθόλου νερά.
Μόλις είναι έτοιμο το λάδι, ρίχνω τις πατάτες λίγες λιγες - τόσες ώστε να μην είναι εκτός λαδιού και να μπορώ να τις γυρίσω εύκολα, χωρίς να σπάσουνε.
Μόλις αρχίσει να σχηματίζεται η εξωτερική κρούστα, κυρίως στη φλούδα, μπορώ να ανακατεύω προσεκτικά, ώστε να ψηθούν ομοιόμορφα.  
Όταν είναι έτοιμες τις βγάζω σε απορροφητικό χαρτί, τις αλατίζω και είναι έτοιμες.
Θα σας εκπλήξει πόσο λίγο λάδι έχουν απορροφήσει και πόσο ελαφριά είναι η γεύση τους.

ΣΕΡΒΙΡΙΣΜΑ 
Ο καθένας μας νομίζω έχει τον αγαπημένο του τρόπο να συνδυάζει τις τηγανητές πατάτες, και ίσως όχι μόνο έναν. 
Η δική μου πρόταση είναι να φτιάξετε πατάτες σαν μοναδικό φαγητό μαζί με μιά ωραία χωριάτικη σαλάτα ή μιά νόστιμη πράσινη σαλάτα. 
Έτσι θα απολαύστετε την "αμαρτία" στην καλύτερη μορφή της, πολύ περισσότερο αν τις πασπαλίσετε  και με ένα ωραίο μίγμα τριμμένων τυριών (μαλακά για να λιώσουν ή ένα σκληρό τρυί που θα δώσει μιά αλμυρή και πικάντικη διάσταση) , με μιά καλή μουστάρδα ή ένα ωραίο σπιτικό κέτσαπ, ένα ωραίο και πικάντικο dip φέτας και απολαύστε μιά γεύση, που ίσως μαζί με τη σοκολάτα, είναι οι μόνες λιχουδιές που προκαλούν την ίδια ευχαρίστηση, σε μικρούς και μεγάλους, που μένει αναλλοίωτη από την παιδική μας ηλικία.  

Μη ξεχνάτε, αν σας αρέσουν οι συνταγές μου, να κάνετε Like, στη σελίδα μου :

https://www.facebook.com/christiespicnic.blogspot.gr ή 

να γίνετε μέλη του ιστότοπου στην αρχική σελίδα του blog.

Ψάρι στη λαδόκολα με πατατούλες και αρωματικά!

Η συνταγή που σας παρουσιάζω σήμερα, αποτελεί τον πιό "διακριτικό" τρόπο μαγειρέματος του ψαριού, δηλ. απαλάσσει τον χώρο σας από την -για πολλούς- ενοχλητική μυρωδιά του ψαριού.

Πολλές φορές έχει τύχει μιλώντας με φίλους που μαγειρεύουν, να θεωρούν πως το μαγείρεμα του ψαριού στο σπίτι αφήνει τέτοια "κατάλοιπα" στην ατμόσφαιρα που οδηγούνται σπάνια στην κατανάλωση ψαριού, παρότι θα επιθυμούσαν το αντίθετο.

Η λύση λοιπόν του αντικολητικού χαρτιού, είναι αυτή που αλλάζει τα δεδομένα. Παράλληλα δε με το ότι δεν μυρίζει το σπίτι, δεν λερώνεται και ο φούρνος, πράγμα επίσης εξαιρετικά σημαντικό!

ΥΛΙΚΑ
4  τσιπούρες ή πέστροφες ή άλλο ψάρι ολόκληρο ή ακόμη και φιλέτο 
4 μικρές πατάτες (ή 2 μεγάλες) κομμένες σε λεπτές ροδέλες
4 φέτες ντομάτας
φύλλα φρέσκου βασιλικού ή φρέσκια ρίγανη ή φασκόμηλο ή δενδρολίβανο ή όποιο αρωματικό -φρέσκο κατά προτίμηση-σας αρέσει μόνο του ή σε συνδυασμό με άλλα.
Αλάτι και πιπέρι.
Λίγο ελαιόλαδο 
4 αντικολητικά χαρτιά  

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Καθαρίζω, πλένω και αλατίζω τα ψάρια.

Τοποθετώ το αντικολλητικό χαρτί στην επιφάνεια εργασίας μου και στο κέντρο του ρίχνω ελάχιστο λάδι.

Από πάνω τοποθετώ τις ροδέλες της πατάτας έτσι ώστε να καταλαμβάνουν χώρο αντίστοιχο με το μήκος του ψαριού, έτσι ώστε να επανωτίζουν η μία με την επόμενη. Αλατίζω και πιπερώνω. Από πάνω τοποθετώ το ψάρι, και πάνω του τη φέτα της ντομάτας και τα αρωματικά (ή ότι από τα δύο χρησιμοποιώ).

Τυλίγω καλά το ψάρι και  κλείνω τη λαδόκολα φροντίζοντας η πλευρά που είναι οι πατάτες να είναι αυτή που θα ακουμπάει στο ταψί.

Τοποθετώ σε λαμαρίνα και ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο σε 180oC για 25-40min , ανάλογα με το μέγεθος του ψαριού. 

Όταν είναι έτοιμα , αφήνω τυλιγμένα να γίνουν χλιαρά και τα σερβίρω, τοποθετώντας τις πατάτες στο πλάι από το ψάρι.

Μη ξεχνάτε, αν σας αρέσουν οι συνταγές μου, να κάνετε Like, στη σελίδα μου :

https://www.facebook.com/christiespicnic.blogspot.gr ή 

να γίνετε μέλη του ιστότοπου στην αρχική σελίδα του blog.

Οι πιό εύκολες και γρήγορες, αρωματικές και γευστικές πατάτες στην κατσαρόλα!

Η σημερινή μου συνταγή είναι εύκολη, γρήγορη και ιδιαίτερα ...πολυμορφική. Και αμέσως εξηγώ τι εννοώ:

Είναι εύκολη γιατί είναι μιά συνταγή με μια ιδιότητα που αγαπώ και εκτιμώ πολύ στην καθημερινή μου μαγειρική:  μπορώ να τη φτιάξω σε ένα σκεύος, χωρίς να λερώσω περισσότερα. Αυτή η οικονομία χρόνου και κόπου για μένα είναι πολύ σημαντική σε καθημερινή βάση που όλοι τρέχουμε σε χίλιες υποχρεώσεις και θέλουμε ένα νόστιμο και θρεπτικό γεύμα που δεν μας εξουθενώνει τελικά.

Ακόμη είναι πολυμορφική , γιατί όπως θα δείτε μπορεί κάθε φορά να πάρει και άλλη ...γεύση , ανάλογα με τα υλικά που θα διαλέξουμε να χρησιμοποιήσουμε, οπότε κάθε φορά προσαρμόζεται και στη γεύση μας αλλά και στα διαθέσιμα υλικά.

Όπως θα δείτε στα υλικά, ανάμεσα από τις στρώσεις της πατάτας, το μίγμα που βάζω -και το βλέπετε και στις φωτογραφίες- είναι καρότο, πιπεριές και μαϊδανός. Όμως ανάλογα με τις δικές σας γευστικές προτιμήσεις, μπορείτε να βάλετε και κρεμμύδι (και/ή σκόρδο) αλλά και διάφορα άλλα υλικά όπως μαγειρεμένο κιμά (όπως για μακαρόνια), μαγειρεμένο τόνο κονσέβας (πάλι όπως για μακαρόνια) ή και από την κονσέρβα κατευθείαν, κομματάκια bacon ψημένα τραγανά, ακόμη και ψιλοκομμένο κοτόπουλο που έμεινε από την προηγούμενη και συνήθως είναι σε τέτοια ποσότητα που δεν φτάνει ούτε για μιά μερίδα. Τέλος μπορείτε να βάλετε και ντομάτα (είτε σε σάλτσα είτε λίγο πελτέ που θα αραιώσετε με λίγο λάδι και νερό). 
Όπως καταλαβαίνετε, όσο πιό νόστιμο και σύνθετο είναι το μίγμα που θα βάλετε ανάμεσα στις πατάτες, τόσο πιό ενδιαφέρον γευστικά θα είναι και το αποτέλεσμα.

Εδώ λοιπόν σας δίνω μιά βασική συνταγη και μπορεί ο καθένας να τη φέρει στα μέτρα του με όποιο συνδυασμό αγαπάει.

ΥΛΙΚΑ
3-5 πατάτες μεσαίες κομμένες σε ροδέλες 2-3 mm (οι πατάτες είναι ανάλογα με το σκεύος που θα χρησιμοποιήσετε: θα πρέπει να επανωτίζουν λίγο η κάθε ροδέλα με την επόμενη,όπως φαίνεται στις φωτογραφίες και να γίνουν 2 ή 3 στρώσεις)
Μιά χούφτα μαϊδανός
2 καρότα
1/2 πράσινη και 1/2 κόκκινη πιπεριά
1/2 κλωνάρι σέλερυ ή λίγο σέλινο
Λάδι
Αλάτι 
Πιπέρι


ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ρίχνουμε λίγο ελαιόλαδο στον πυθμένα της κατσαρόλας. Από πάνω τοποθετούμε τις πατάτες όπως περιγράφω στα υλικά, σχηματίζοντας κύκλους και επανωτίζοντας λίγο τη μία φέτα με την άλλη. Από πάνω βάζω το ένα τρίτο του μίγματος που θα χρησιμοποιήσω -εγώ εδώ όπως αναφέρω στα υλικά έχω χρησιμοποιήσει  μαϊδανό, καρότα, πράσινη & κόκκινη πιπεριά και σέλερυ, που τα έχω όλα περάσει από το  multi, χωρίς να τα κάνω όμως αλοιφή.

Αλατίζω καλά, ρίχνω λίγο ελαιόλαδο, πιπέρι και συνεχίζω με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και στις άλλες δύο στρώσεις πατάτας και "μίγματος". Όταν τα υλικά τελειώσουν, ρίχνω λίγο νερό (περίπου μισό φλυτζάνι ) και κλεινω καλά το καπάκι, ώστε να βράσουν σε χαμηλή φωτιά οι πατάτες πριν να εξατμιστεί όλο το υγρό. Ανάλογα με την ποσότητα , ο χρόνος είναι διαφορετικός, οπότε κάθε τόσο ρίχνω μιά ματιά, ώστε να επιβεβαιώσω πως υπάρχει ακόμη υγρό, μέχρι να μαγειρευτούν οι πατάτες. Σε περίπτωση που το νερό έχει εξατμιστεί πριν μαλακώσουν οι πατάτες, συμπληρώνω λίγο λίγο κάθε φορά. Προσοχή ! Επειδή οι πατάτες που είναι έξω από το υγρό, βράζουν με τον ατμό που δημιουργείται , θα πρέπει να μην ανοίγω συχνά το καπάκι , ώστε να μην χάνεται ο ατμός. Είνα προφανές πως οι πατάτες δεν ανακατεύονται σ΄όλη τη διάρκεια του μαγειρέματος , οπότε όταν είναι έτοιμες -δηλ είναι μαλακές και δεν έχουν υγρά παρά μόνο λίγο λάδι, αφού τις αφήσω 10min, να δέσουν, μπορώ να τις αναποδογυρίσω σε μιά πιατέλα σερβιρίσματος, όπως βλέπετε στην παρακάτω φωτογραφία.


Οι πατάτες αυτές στις πιό απλές εκδοχές τους αποτελούν μιά πολύ καλή λύση για ένα ελαφρύ μεσημεριανό (κατάλληλο και για χορτοφάγους ) ή ένα ωραίο συνοδευτικό σε ψητά κρέατα ή μπιφτέκια, ενώ στις πιό σύνθετες εκδοχές τους αποτελούν πλήρες γεύμα.

και μην ξεχνάτε, αν σας αρέσουν οι συνταγές μου να κανετε like στη σελίδα μου στο facebook:

https://www.facebook.com/christiespicnic.blogspot.gr 

ή 
να γίνετε μέλη του ιστότοπου στην αρχική σελίδα του blog. 

Κλασσικό Κυριακάτικο : Αρωματικό τρυφερό κοκκινιστό με τηγανιτές πατατούλες ροδέλες!!!

Όταν άρχισα να μαγειρεύω "σοβαρά",  αντικαθιστώντας τη μητέρα μου στην κουζίνα, πολλά πολλά χρόνια πριν , νομίζω ήμουν γύρω στα 12-13, ξεκίνησα με το Κυριακάτικο φαγητό της οικογένειάς μας. 
Ήταν μιά ευκαιρία να ασκήσω τη δική μου δημιουργικότητα , παράλληλα με τη διάθεση να ξεκουράσω τη μαμά μου μιά φορά την εβδομάδα, αναλαμβάνοντας το μαγείρεμα.
Η αλήθεια είναι πως τα φαγητά που μαγείρευα, ήταν μέσα στα πλαίσια της κλασσικής Ελληνικής Κουζίνας, με ελάχιστες αρχικά παρεμβάσεις , που όμως στο πέρασμα του χρόνου, πλήθαιναν επικίνδυνα!
Η μαγειρική λοιπόν πραγματοποιούνταν με τις οδηγίες της μαμάς στην αρχή , που σιγά σιγά μειώνονταν ,μιάς και έχοντας μάθει τις βασικές τεχνικές, έβρισκαν χώρο οι δικοί μου αυτοσχεδιασμοί. 
Αυτός είναι και ο λόγος που πιστεύω ακράδαντα, πως για να έρθει η στιγμή να αυτοσχεδιάσει κανείς στην κουζίνα και να είναι δημιουργικός , είναι απαραίτητο να έχει μερικές "ώρες πτήσης" στην Κλασσική Μαγειρική και στις βασικές τεχνικές και μεθόδους της. Διαφορετικά , ξέρει να μαγειρεύει κάποια πιάτα και όχι να ΜΑΓΕΙΡΕΥΕΙ!  
Για να μην πλατιάζω λοιπόν, ένα από τα πιό κλασσικά και πιό μαγειρεμένα πιάτα νομίζω σε κάθε Ελληνικό σπίτι είναι και το κοκκινιστό που θα σας παρουσιάσω σήμερα. Μόνο που ακριβώς όπως σε πολλές κλασσικές συνταγές , κάθε σπίτι έχει τη δική του παραλλαγή , που φυσικά η αντίστοιχη οικογένεια θεωρεί ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΗ!
Εγώ σήμερα θα σας προτείνω τη συνταγή που μαγειρεύω εδώ και αρκετά χρόνια για την οικογένειά μου, και είναι από τις λίγες συνταγές που δεν "πειράζω" αλλά εκτελώ με ακρίβεια κάθε φορά , πράγμα που κάνει ευτυχείς τόσο τον άντρα όσο και την κόρη μου. 
Συνήθως την σερβίρω με ζυμαρικά (σπαγγέτι, χυλοπίτες ή ταλιατέλες) αλλά στις φωτογραφίες θα δείτε το σερβίρισμα με τις τηγανητές πατάτες σε ροδέλες.

ΥΛΙΚΑ για 4 άτομα
1 kg μοσχαρίσιο κρέας κυλότο
1 κρεμμύδι μέτριο τριμμένο
3 σκελίδες σκόρδο τριμμένες
2 κονσέρβες κονκασέ ντοματάκια
2 Κ. πελτέ
1 ποτηράκι του κρασιού κόκκινο κρασί
1 ξύλλο κανέλας
Μπαχάρι τριμμένο
Κανέλλα σκόνη
Γαρύφαλλο σκόνη
Αλάτι , Πιπέρι και ζάχαρη

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
 Καταρχήν κόβω το κρέας σε κομματάκια όχι πολύ μικρά , περίπου 2x2cm.
Σε βαρειά κατσαρόλα που έχω ζεστάνει καλά, βάζω το κρέας χωρίς λάδι, και περιμένω να κλείσουν που πόροι του και να πάρει χρώμα. Το γυρίζω απ΄όλες τις πλευρές και όταν έχει πάρει χρώμα το αφαιρώ. Είναι καλύτερα να το βάλω σε δύο δόσεις στο σκεύος μου.

Αφαιρώ το κρέας και σωτάρω το κρεμμύδι στο ελαιόλαδο. Όταν έχει λίγο μαλακώσει , ρίχνω και τα μπαχαρικά μου και το σκόρδο πολτοποιημένο.
Προσθέτω και το κρέας και ρίχνω το κρασί. Αφήνω μερικά λεπτά να εξατμιστεί και προσθέτω το κονκασέ, που έχω πολτοποιήσει ώστε να μην έχει μεγάλα κομματάκια ντομάτας.

Αλατίζω, πιπερώνω και προσθέτω λίγη ζάχαρη -ώστε να μην είναι ξινή η ντομάτα- ,λίγο ελαιόλαδο και αφήνω να σιγοβράσει, σκεπασμένο , μέχρι το κρέας να μαλακώσει καλά. Στο ενδιάμεσο , αν χρειαστεί συμπληρώνω λίγο νεράκι, ζεστό, ελάχιστο κάθε φορά. 

Το φαγητό είναι έτοιμο όταν το κρέας είναι τρυφερό (σπάει με το πειρούνι ), και η σάλτσα είναι πυκνή και δεμένη.

Μπορώ να το σερβίρω με ζυμαρικά ή με πατάτες τηγανητές. Πραγματικά Θεϊκή , Μαμαδίστικη γεύση συνδεμένη με  όμορφες μνήμες, παιδικές. 

και μην ξεχνάτε, αν σας αρέσουν οι συνταγές μου να κανετε like στη σελίδα μου στο facebook:

https://www.facebook.com/christiespicnic.blogspot.gr 

ή 
να γίνετε μέλη του ιστότοπου στην αρχική σελίδα του blog.