Ο λόγος που γράφω πάλι είναι πως, παρότι έχω δεί πολλά και διάφορα στο ενδιάμεσο διάστημα, αυτά με τα οποία ασχολούμαι και τώρα και στην προηγούμενη ανάρτησή μου, νομίζω πως βγάζουν μάτι για την έλλειψη επαγγελματισμού και γνώσης που εκφράζουν.
Η αλήθεια είναι πως με κάνει έξαλλη η ελαφρότητα και η επιπολαιότητα με την οποία αντιμετωπίζεται ο καταναλωτής στις μέρες μας στους χώρους της εστίασης.
Βέβαια δεν είναι κανούργιο το φαινόμενο των ανθρώπων που χωρίς γνώσεις αλλά κυρίως χωρίς καμμία ευαισθησία στήνουν και λειτουργούν χώρους εστίασης, μιάς και σήμερα θεωρούνται μιά εύκολη και κερδοφόρα (???) λύση.
Η έλλειψη ευαισθησίας αφορά από τη μία, στην οικονομική "παγίδα" που στήνεται για τον καταναλωτή. Λόγω της οικονομικής κρίσης, για τον καθένα τα 1,5 - 2 -3 €,
που καλείται να πληρώσει για ένα snack κακής ποιότητας που είτε θα είναι μπαγιάτικο ή ακόμη χειρότερα θα είναι χαλασμένο, είναι κατά την άποψή μου μεγάλο τίμημα.
Το χειρότερο όμως για μένα είναι πως με μιά μεγάλη ευκολία , πουλάει κανείς προϊόντα ακατάλληλα για κατανάλωση και ακόμη χειρότερα, δεν είναι σε θέση να διαπιστώσει πως όντως είναι ακατάλληλα, για να τα αποσύρει έγκαιρα. Είναι μιά άγνοια που δεν δικαιολογείται με κανένα τρόπο και δυστυχώς ο μόνος που τελικά υφίσταται τις συνέπειες είναι ο ίδιος ο καταναλωτής και κανείς άλλος.
Η τελευταία τέτοια εμπειρία μου λοιπόν , μου συνέβη την προηγούμενη εβδομάδα -Πέμπτη 10/07/14, για την ακρίβεια-, σε ένα καινούργιο κατάστημα γρήγορης εστίασης με καφέ και σνακς, μιάς νέας και πολλά ...υποσχόμενης αλυσίδας, στον Χολαργό.
Η επίσκεψή μου έγινε γύρω στις 12:30-13:00 το μεσημέρι, ώρα που νομίζω δεν υπάρχουν δικαιολογίες για προϊόντα που έχουν "ξεχαστεί" στη βιτρίνα. Όχι πως αλλες ώρες οι δικαιολογίες αυτές είναι λογικές, αλλά τέλος πάντων.
Παραγγέλνω λοιπόν τους καφέδες και 2 snacks από αυτά που το κατάστημα προβάλλει σαν "διαφορετικά". Μόλις κόβω το ένα από τα δύο στη μέση, αντιλαμβάνομαι μιά βαρειά μυρωδιά από το μπέϊκον που περιέχει . Το φέρνω πιό κοντά για να το μυρίσω καλλίτερα και εκτός από τη βαρειά μυρωδιά του ήδη οξειδωμένου αλλαντικού, αντιλαμβάνομαι την μυρωδιά της ξινισμένης κρέμας (ή τυριού κρέμας) που περιέχεται στη σύνθεση.
Σηκώνομαι και πολύ διακριτικά πλησιάζω το παιδί που με είχε εξυπηρετήσει και πολύ χαμηλόφωνα του λέω:
- "Αγόρι μου , αυτό το προϊόν έχει αλλοιωθεί και είναι ξινό, πάρτο μέσα στην προετοιμασία και μύρισέ το να δείς."
-"Αποκλείται , τι λέτε" μου απαντάει ενοχλημενος και αρκετά πιό δυνατά από μένα, " όλα έχουν παρασκευαστεί το πρωί , δεν το δέχομαι, αποκλείεται."
-"Άκουσέ με " του λέω "δεν θέλω τίποτα, απλά σου το λέω να μην σκοτώσετε κανένα και βρειτε τον μπελά σας" και φεύγω για το τραπέζι μου, αφήνοντάς του το πιάτο στα χέρια.
Περνάει τουλάχιστον ένα τέταρτο και περιμένω να δω αν θα αποσύρει κανείς από τη βιτρίνα τα υπόλοιπα προϊόντα του είδους. Η μόνη κίνηση που βλέπω είναι πως βγαίνει κάποιος από το παρασκευαστήριο και παίρνει ένα ίδιο προϊόν, προφανώς για να το δοκιμάσουν.
Περνάει άλλο ένα τέταρτο και με πλησιάζει ο νεαρός στον οποίο ειχα μιλήσει και μου λέει χαμηλόφωνα αυτή τη φορά:
-"Είχατε δίκιο, δεν ξέρω τι ακριβώς έχει πάθει αλλά δεν είναι καλό, μαλλον τα αλλαντικά μου ". "Αλλά ξέρετε , το φτιάξαμε σήμερα το πρωί".
Του λέω λοιπόν πως είναι Σύμβουλος Εστίασης 20 χρόνια και πως ο μόνος λόγος που τον ενημέρωσα είναι καταρχήν για να μην πάθει κανείς τίποτε καταναλώνοντας το συγκεκριμμένο προϊόν και κατα δεύτερο γιατί είναι κρίμα να γίνεται μιά προσπάθεια να στηθεί ένα μαγαζί και το βασικό του προϊόν, το φαγητό, να είναι σε τέτοια κατάσταση.
Τέλος του επισημαίνω πως ο τρόπος που το αντιμετώπισε ήταν λάθος, γιατί όφειλε να εξετάσει αυτό που του έλεγα πρώτα και μετά να επιμείνει πως δεν υπάρχει πρόβλημα στο προϊόν του.
Μου προτείνει λοιπόν να μας κεράσει κάτι, και του λέω πως δεν χρειαζόμασταν τίποτα, άλλωστε είχαμε τελειώσει τον καφέ μας και θα φεύγαμε.
Περιττό να σας πω, πως όχι μόνο πλήρωσα τους καφέδες μας, αλλά πλήρωσα και το σκουπίδι που μας σέρβιραν (1,70€).
Το χειρότερο όμως για μένα -εκτός από την κακή συμπεριφορά και την αδυναμία να επανορθώσει κανείς , έστω αφαιρώντας την αξία του αλλιωμένου snack - είναι πως αυτά τα παιδιά που ασχολούνταν με τα προϊόντα, δεν ήταν σε θέση να διακρίνουν άμμεσα και γρήγορα ένα προϊόν χαλασμένο ή μιά πρώτη ύλη αλλοιωμένη. Δυστυχώς λοιπόν πιστεύω ,πως άν δεν αλλάξει κάτι ριζικά, θα ξανασυμβεί και κρίμα στον..."τυχερό" που θα έχει αυτή την "εμπειρία".
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η φωτογραφία στην ανάρτηση είναι από ένα δικό μου προϊόν , γιατί αρνούμαι να βάλω φωτογραφία του σκουπιδιού που μου σερβίρισαν (και χρέωσαν ενω αποδέχτηκαν πως ήταν χαλασμένο)
Μη ξεχνάτε, αν σας αρέσουν οι συνταγές μου, να κάνετε Like, στη σελίδα μου :
Ιδιαίτερα κατατοπιστικό το post όπως και το προηγούμενό του και σίγουρα πρέπει να αποτελέσει τροφή για σκέψη όλων αυτών που θέλουν να μαζέψουν πελάτες στη μαζική εστίαση. Πολύ φοβάμαι ότι αυτές οι συμπεριφορές είναι χειρότερες τελικά από την έλλειψη γνώσης ποιότητας αλλά κυρίως ασφάλειας τροφίμων, διότι ο καλός "μαγαζάτορας" και να μην ξέρει για ασφάλεια τροφίμων θα ρωτήσει να μάθει. Ο καλός "μαγαζάτορας" θα σκύψει πάνω από ένα δυσαρεστημένο πελάτη και όχι μόνο θα τον ακούσει αλλά θα διορθώσει οτιδήποτε στραβό έγινε. Ο κακός "μαγαζάτορας"...; Απλά περιμένει με μαθηματική ακρίβεια να κλείσει την επιχείρησή του...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς Βασίλη, όλοι αυτοί που το θέμα της ποιότητας και της ασφάλειας των τροφίμων δεν το γνωρίζουν και εξαντλούν την ευαισθησία τους μόνο σε ευφάνταστες συνθέσεις και πληρωμένες παρουσιάσεις των μαγαζιών τους, ανταγωνίζονται άνισα, τους λίγους , συνειδητοποιημένους επαγγελματίες που απευθύνονται στους ειδικούς για την ασφάλεια των τροφίμων , και τηρούν κανόνες και διαδικασίες που έχουν και κόπο και κόστος!
Διαγραφή